انرژی های تجدید پذیر در معماری پایدار

صبا غفاری مهر¹

1) دانشکده ی معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، تبریز٫ ایران

محل انتشار : اولین کنفرانس بین المللی رویکردهای نوین در مهندسی و علوم پایه(icnabs.ir)
چکیده :
در دنیای امروز، موضوع پایداری و حفاظت از محیط زیست به یکی از اولویت های اصلی برای انسان ها تبدیل شده است. از آنجا که بخش معماری و ساختمانی یکی از بزرگترین مصرف کنندگان انرژی در جوامع مختلف است، استفاده از انرژی های تجدید پذیر در معماری پایدار به عنوان راهکاری برای کاهش مصرف انرژی و کاهش اثرات منفی بر محیط زیست مطرح شده است. انرژی های تجدید پذیر شامل منابعی مانند انرژی خورشیدی، بادی، آبی، زمینی و گیاهی هستند که به صورت مداوم و بی پایان تولید می شوند. استفاده از این منابع انرژی در معماری پایدار به کاهش مصرف انرژی فسیلی و انتشار گازهای گلخانه ای کمک می کند. به عنوان مثال، استفاده از پنل های خورشیدی برای تأمین برق در ساختمان ها یکی از روش های معماری پایدار است که بسیار موثر است. همچنین، استفاده از سیستم های گرمایش و سرمایش مبتنی بر انرژی های تجدید پذیر نیز می تواند به بهبود کیفیت هوای داخلی و کاهش هزینه های انرژی کمک کند. به طور کلی، استفاده از انرژی های تجدید پذیر در معماری پایدار نه تنها به بهبود کیفیت زندگی افراد کمک می کند بلکه به حفظ محیط زیست و کاهش تأثیرات منفی بر آن نیز کمک می کند. این روند می تواند با همکاری بین معماران، مهندسان و سایر اختصاصیات مرتبط، به پیشبرد اهداف پایداری و حفظ محیط زیست کمک کند و در نهایت به ساختمان هایی که انرژی مصرفی و تأثیرات زیست محیطی کمتری دارند، منجر شود.
کلمات کلیدی : معماری پایدار انرژی های تجدید پذیر انرژی خورشیدی انرژی بادی