کاربست «الگوریتمهای ژنتیک» و روش « مدلسازی پارامتریک» در فرآیند طراحی مبتنی بر عملکرد
کاربست «الگوریتمهای ژنتیک» و روش « مدلسازی پارامتریک» در فرآیند طراحی مبتنی بر عملکرد
شرمین علیا1
1) دکتری تخصصی معماری، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
محل انتشار :
نهمین کنفرانس بین المللی پژوهش در علوم و مهندسی و ششمین کنگره بین المللی عمران، معماری و شهرسازی آسیا(9icrsie.com)
چکیده :
در این مقاله یک روش و پشتیبانی دیجیتال مرتبط برای طراحی مبتنی بر عملکرد بین رشتهای ارائه شده است و با توجه به نیاز به افزایش محدوده عملکردهای مورد نظر در طول مرحله طراحی مفهومی با عملکرد مهندسی مورد بررسی قرار گرفت که منجر به فرآیند معماری میگردد و هدف آن افزایش استفاده از ارزیابیهای عددی در طول مرحله مفهومی میباشد. با تاکید بر اهمیت هندسه در فرآیند طراحی معماری و مدل سازی پارامتری به واسطه قابلیت خود برای ایجاد گزینههای طراحی هندسی، به عنوان پشتیبانی برای مراحل اولیه فرآیند طراحی مطرح گردید و مزایای ایجاد شده با تجزیه پیچیدگی بر اساس سطوح مختلف پارامتری سازی و با ایجاد محدودههای گسترده گزینههای طراحی توضیح داده شد، و دشواریهای مربوط به بررسی راهحلهای طراحی پارامتری مورد بحث و بررسی قرار گرفت. در این راستا، این مطالعه بر ارتقاء بالقوه فرآیند طراحی و تبدیل یک تعریف انتزاعی به معیارهای قابل سنجش تاکید دارد، که در مرحله اولیه با معرفی اطلاعات ارزیابیهای عددی و شبیهسازیهای عملکرد همراه با گونههای در حال تکامل راهحلهای معماری بررسی گردید. به این منظور، مدل سازی پارامتری برای توصیف فرم و تغییرات احتمالی آن در نظر گرفته شده است و الگوریتم های ژنتیک (GAها) به عنوان ابزاری برای بررسی این ارتباط بین فرم و کارایی ارائه شده اند.
کلمات کلیدی :
الگوریتمهای ژنتیک
مدلسازی پارامتریک
طراحی مبتنی بر عملکرد