مبانی معماری مسکن پایدار با تاکید بر اصول سامانه های خورشیدی سرمایش ایستا(جهت دستیابی به انرژی های پاک)

امیرحسین ملایی شمس¹ فرامرز فدایی² محبوبه زمانی³

1) دانشجوی کارشناسی،موسسه آموزش عالی
2) عضو هیِات علمی،موسسه آموزش عالی
3) عضو هیات علمی مدعو،موسسه آموزش عالی

محل انتشار : دهمین کنگره سالانه بین المللی عمران، معماری و توسعه شهری(10icsau.ir)
چکیده :
با توجه به مصرف بیرویه انرژی در سالهای اخير و به تبع آن وارد شدن آسيبهای زیستمحيطی بسيار، امروزه کشورهای صنعتی و در حال توسعه در مرحلهی بحران قرار دارند. تفکر در این زمينه در تمامی گرایشها میتواند راهگشایی برای حفظ و گسترش محيط زیست برای نسلهای آینده باشد. در این راستا باید معماری نيز به سمتی قدم بردارد، که کمترین صدمات و خسارات را به محيط زیست وارد نماید. موج جدیدی از طراحی معماری در سالهای اخير در پاسخ به حرکت رو به رشد به سمت حفظ محيط زست با عنوان معماری پایدار شکل گرفته است. یکی از مبانی معماری پایدار، بهرهگيری از انرژیهای خورشيدی به دليل تجدیدپذیر بودن است. با توجه به گسترهی اقليمی گرم در اکثر مناطق ایران، دستيابی به سرمایش ایستا با توجه انرژیهای خورشيدی، میتواند گام موثری در کاهش مصرف انرژی داشته باشد. از اینرو پژوهش حاضر به هدف دستيابی به معماری پایدار به دنبال پاسخگویی به چنين سواالت است: مبانی طراحی مسکن پایدار با تاکيد بر سامانههای سرمایش غيرفعال چه میباشد؟ راهکارهای طراحی بر این مبنا چگونه است؟. پژوهش حاضر با کمک روش تحقيق کيفی از مبانی نظری موجود بهره برده است و اصول طراحی سامانههای ایستا و راهبردهای طراحی معماری را ارائه نموده است.
کلمات کلیدی : مسکن پایدار سامانه های خورشیدی سرمایش ایستا