اثربخشی آموزش راهبردهای یادگیری خودگردان فراشناختی بر خلاقیت دانش آموزان (مطالعه موردی: پایه ششم ابتدایی دخترانه شهر عالیشهر)

سمانه نمازی¹ ستاره محنایی² یاسر زنده بودی³

1) کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران- samane.namazii.1365@ gmail.com
2) استادیار، گروه روان‌شناسی دانشگاه آزاد اسلامی، خورموج، ایران-
3) دانشجوی دکتری رشته جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی، لارستان، ایران-

محل انتشار : کنفرانس بین المللی بازرگانی بین الملل، مطالعات اقتصادی و علوم انسانی(hestconf.com)
چکیده :
هدف از پژوهش حاضر اثربخشی آموزش راهبردهای یادگیری خودگردان فراشناختی بر خلاقیت دانش آموزان دختر پایه ششم ابتدایی شهر عالیشهر بود. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را دانش آموزان دختر پایه ششم ابتدایی شهر عالیشهر تشکیل می‌داد. حجم نمونه این پژوهش شامل 50 نفر بود که از طریق نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شد. ابزار جمع‌آوری اطلاعات در این تحقیق پرسشنامه خلاقیت تورنس (1992) و ابزار تجزیه‌وتحلیل نرم‌افزار SPSS26 بود. جهت بررسی و آزمون مؤلفه‌های پژوهش از تحلیل کوواریانس چندمتغیری استفاده شد؛ نتایج نشان داد که میانگین نمره تعدیل شده هر یک از مؤلفه‌های خلاقیت در آزمودنی‌های گروه آزمایش در مرحله پس‌آزمون یعنی سیالی (با ضریب 06/27)، بسط (با ضریب 66/15)، ابتکار (با ضریب 77/23) و انعطاف‌پذیری (با ضریب 75/15)، بیشتر از گروه گواه یعنی، سیالی (با ضریب 63/25)، بسط (با ضریب 83/12)، ابتکار (با ضریب 92/20) و انعطاف‌پذیری (با ضریب 74/12)، می‌باشد. به‌عبارت‌دیگر، آموزش راهبردهای یادگیری خودگردان فراشناختی موجب بهبود و ارتقاء هریک از مؤلفه‌های خلاقیت در آزمودنی‌های گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه می‌شود.
کلمات کلیدی : راهبردهای یادگیری یادگیری خودگردان فراشناختی خلاقیت عالیشهر