سیمیالوژی دانشمندان در دیوان تأثیر تبریزی

هادی رامش¹ نسترن چاوشیان² رامین فاخری وایقان³

1) دانشجوی دکترای ادبیات فارسی گرایش محض دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، ایران -
2) دانشجوی کارشناسی ارشد ادبیات فارسی گرایش معاصر دانشگاه شهید مدنی آذربایجان،ایران -
3) دانش آموخته کارشناسی ارشد ادبیات فارسی گرایش ادب پایداری دانشگاه شهید محقق اردبیل، ایران-

محل انتشار : کنفرانس بین المللی بازرگانی بین الملل، مطالعات اقتصادی و علوم انسانی(hestconf.com)
چکیده :
میرزا محسن تأثیر تبریزی از شاعران سبک هندی سدۀ دوازدهم هجری است که اشعار زیاد و ارزشمندی را از خود به جا نهاده و در غالب قوالب شعری از جمله: قطعه، قصیده، غزل، تک‌بیت، مثنوی، رباعی و ترکیب‌بند طبع‌آزمایی کرده است. مهارت و چیره‌دستی او در قالب غزل بر دیگران قالب‌های شعری می‌چربد. تأثیر در جای‌جای دیوان خود از عنصر تلمیح جهت غنی‌تر ساختن کلام خویش بهره جسته است. جستار حاضر به چهره‌شناختی فلاسفه و حکما در دیوان تأثیر تبریزی اختصاص دارد. با توجه به سنت دیرینۀ شعر فارسی، عقل و عقلا همواره در نزد شعرا تحقیر شده و دست‌مایه و هدف ارتقای مرتبۀ عشق و تنزل منزلت عقل قرار گرفته است. تأثیر تبریزی به مثابه دیگر شاعران، این اندیشه را در اشعارش منعکس ساخته و با فیلسوفان و دانشمندان، با بی‌مهری رفتار نموده است. نگارنده برآنست تا اسامی حکمای به کار رفته در دیوان تأثیر را استخراج کرده و با معرفی و تبیین جایگاه علمی، سیمای آن‌ها را در دیوان بررسی نماید.
کلمات کلیدی : سیمیالوژی دانشمندان تأثیر تبریزی