تأثیر تمرین استقامتی با زمان بندی خطی و غیر خطی بر روی برخی شاخص های فشار اکسایشی هیپوکمپ موش های صحرایی نر نژاد ویستار

وحید نعمتی¹ احمد رحمانی² سمانه هادی³ محمد بابائی⁴

1) کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران.
2) دانشیار رفتار حرکتی، گروه علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران.
3) دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل،
4) دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل،

محل انتشار : دومین همایش‌ بین‌المللی فیزیولوژی ورزشی (sportuma2023.ir)
چکیده :
مقدمه: در سلول های موجودات زنده در حالت عادی تولید رادیکال های آزاد در یک سطح پایه ای با توجه به عملکرد فیزیولوژیک آن ها مفید است. زمانی که تولید رادیکال های آزاد در بدن بیش از حد زیاد شود مانند مسابقات بسیار شدید و وامانده ساز، تعادل میان فشار اکسایشی و دستگاه ضد اکسایشی به هم خورده و شرایط لازم جهت تضعیف دستگاه های بدن فراهم می شود. یکی از راه های مقابله با تضعیف دستگاه آنتی اکسیدانی، استفاده از شیو های تمرینی مناسب است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر تمرینات استقامتی خطی و غیر خطی بر برخی از شاخص های فشار اکسایشی هیپوکمپ بود روش کار: در این پژوهش 18 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار با سن هشت هفته و میانگین وزنی 4.49 ± 210.23 گرم پس از دو هفته آشنا سازی به طور تصادفی در سه گروه (کنترل: 6 سر)، (تمرین خطی: 6 سر) و (تمرین غیرخطی: 6 سر) قرار گرفتند. برنامۀ تمرینی شامل هشت هفته تمرین استقامتی بر روی نوارگردان (پنج جلسه در هفته) بود. برنامۀ تمرین خطی با سرعت 10 متر بر دقیقه، به مدت 30 دقیقه در هفتۀ اول اجرا شد و با افزایش تدریجی در هفتۀ آخر به سرعت 35 متر بر دقیقه به مدت 70 دقیقه رسید. برنامۀ تمرین غیرخطی با سرعت 15 متر بر دقیقه به مدت 35 شروع شد و در ادامه روند برنامۀ تمرینی در حالی که شدت تمرین به صورت هفتگی با یک الگوی سینوسی افزایش یافت پس از یک هفته کاهش بار در آخرین هفته سرعت دویدن به 30 متر بر دقیقه و مدت زمان آن به 60 دقیقه رسید. مالون دی آلدئید و ظرفیت آنتی اکسیدانی تام هیپوکمپ با استفاده از کیت های شرکت Zellbio به وسیلۀ روش اسپکتروفتومتری مورد سنجش قرارگرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون ANOVA و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنی داری (0.05>P) انجام شد. بحث و نتیجه گیری: میزان مالون دی آلدئید هیپوکمپ در گروه تمرین خطی و غیرخطی نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری بالاتر بود (0.001=P). میزان ظرفیت آنتی اکسیدانی تام هیپوکمپ در گروه تمرین غیرخطی نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری افزایش یافته بود (0.012=P). با توجه به نتایج تحقیق حاضر به نظر می رسد تمرینات استقامتی با زمان بندی غیر خطی می تواند با ایجاد اثرات ضداکسایشی در تعدیل فشار اکسایشی موثر باشد.
کلمات کلیدی : تمرین استقامتی خطی تمرین استقامتی غیرخطی رادیکال آزاد فشار اکسایشی