رشد، عملکرد و اجزای عملکرد کنجد تحت تأثیر کم آبیاری در شرایط خشکسالی

جواد سرحدی¹

1) محقق خاک و آب مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی جنوب کرمان

محل انتشار : دومین کنفرانس بین المللی توسعه پایدار، راهکارها و چالش ها با محوریت کشاورزی ، منابع طبیعی، محیط زیست و گردشگری(2icsda.ir)
چکیده :
به منظور تعیین بهترین دور آبیاری برای تولید اقتصادی عملکرد کنجد در منطقه جیرفت آزمایشی در قالب بلوک های کامل تصادفی با هفت تیمار در سه تکرار از تیرماه 89، بمدت دو سال به مرحله اجرا درآمد. در این آزمایش تیمارهای دور آبیاری با استفاده از تبخیر تجمعی شامل تیمار یک: دور آبیاری براساس عرف زارع، تیمار دو: دور آبیاری پس از 90 میلی¬متر تبخیر تجمعی، تیمار سه: دور آبیاری پس از 120 میلی¬متر تبخیر، تیمار چهار: دور آبیاری پس از 150 میلی¬متر تبخیر، تیمار پنج: دور آبیاری پس از 180 میلی¬متر، تیمار شش: دور آبیاری پس از 90 میلی¬متر تبخیر قبل از ظهور گل و دور آبیاری پس از 180 میلی¬متر تبخیر بعد از ظهور گل و تیمار هفت: دور آبیاری پس از 180 میلی¬متر تبخیر قبل از ظهور گل و دور آبیاری پس از 90 میلی¬متر تبخیر تجمعی از تشتک تبخیر بعد از ظهور گل بودند. پس از برداشت، مقدار عملکرد و اجزاء عملکرد اندازه¬گیری شد. نتایج نشان داد بین تیمارها تفاوت معنی¬داری از نظر تأثیر آنها بر عملکرد و اجزاء عملکرد وجود داشت. با افزایش فاصله بین آبیاری ها عملکرد، اجزای عملکرد و رشد گیاه کاهش یافت. به طوری که بیشترین مقدار این پارامترها از تیمار 2 به دست آمد. در هر صورت بهترین تیمار در این آزمایش تیمار شماره 7 بود که با توجه به شرایط خشکسالی شدید حاکم بر منطقه علاوه بر صرفه جویی m3/ha 1000 توانست بعد از تیمار شماره 2 عملکرد قابل ملاحظه ای را هم تولید نماید به طوریکه تفاوت عملکرد در این دو تیمار تنها kg/ha 100 بود.
کلمات کلیدی : کم آبیاری خشکسالی کنجد عملکرد اجزای عملکرد