گیاه پالایی و کاربرد بیوتکنولوژی در بهبود آن

بهاره افشار¹ مهرآنا کوهی دهکردی²

1) دانشجوی کارشناسی ارشد بیوتکنولوژی کشاورزی دانشگاه پیام نور,
2) استادیار، گروه علوم کشاورزی، دانشگاه پیام نور,

محل انتشار : دومین کنفرانس بین المللی توسعه پایدار، راهکارها و چالش ها با محوریت کشاورزی ، منابع طبیعی، محیط زیست و گردشگری(2icsda.ir)
چکیده :
آلودگي محيطي يكي از نگراني‌هاي جهاني است كه زندگي انسان‌ها را مورد تهديد قرار داده است.فرآیندهای طبیعی مانند آتشفشان، گرد و غبار و فعالیت‌های انسانی مانند معدن، سوخت فسیلی و فعالیت‌های نظامی منجر به انتشار فلزات سنگین و تجمع این مواد شیمیایی در اکوسیستم می‌شود و در آلودگي محيطي تاثير گذار هستند. هزينه پاكسازي اين آلودگي‌ها بسیار بالاست لكن پيشنهاد استفاده از گياهان براي پاك‌سازي آلودگي راهكاري كم هزينه و اثر بخش مي‌باشد.گیاه پالایی به عنوان یک روش مقرون به صرفه و سازگار با محیط است و مبتنی بر استفاد ه از گیاهان برای حذف، تبدیل و تمیز کردن آلاینده‌های واقع در آب، رسوبات و خاک می‌باشد که به دلیل مزایای متمایز کننده‌ی آن در مقایسه با تکنولوژی‌های معمولی از قبیل جایگزینی خاک، انجماد و شیوه های شستشو توجهات زیادی را به خود جلب کرده است. بسیاری از ژن‌ها در جذب فلز، انتقال و جداسازی درگیر هستند که انتقال هر یک از ژن‌ها به گیاهان یک استراتژی امکان پذیر در مهندسی زنتیک برای توسعه گیاهان پالایی است.امید است که مهندسی ژنتیک راه جدیدی را برای بهبود ظرفیت گیاهان پالایش برای از بین بردن آلاینده‌های زیست محیطی پیدا کند.
کلمات کلیدی : آلاینده ریشه مویین گیاه پالایی