تعیین وضعیت و گرایش مراتع با استفاده از روش چهار فاکتوره (مطالعه موردی: مراتع توچال استان تهران)

علی خلیلی¹ خدیجه مهدوی² غلامرضا امیری قادی³ محسن کاظمی⁴

1) دانش آموخته کارشناسی ارشد مرتع¬داری دانشگاه آزاد واحد نور،Ali
2) استادیار دانشگاه آزاد واحد
3) دانش آموخته کارشناسی ارشد مهندسی علوم جنگل، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابن
4) دانش آموخته کارشناسی ارشد بیابان¬زدائی دانشگاه تهران،

محل انتشار : دومین کنفرانس بین المللی توسعه پایدار، راهکارها و چالش ها با محوریت کشاورزی ، منابع طبیعی، محیط زیست و گردشگری(2icsda.ir)
چکیده :
حـضور بوتـه¬هـاي مرتعـي در اكوسيستم¬هاي خشك و نيمه خشك نقش مهمی از لحاظ حفاظت خاک و تامین علوفه دام دارند. در ایران مراتع 54 درصد عرصه حیاتی کشور را تشکیل می‌دهند و نقش اساسی در توسعه پایدار دارند. به طوری¬که نقش زیربنایی مراتع در توسعه و پایداری تولید نیز فراتر از تولید مستقیم علوفه و تأمین نیاز غذایی دام است. هدف اصلی از این پژوهش بررسی وضعیت و گرایش مرتع توچال با روش چهار فاکتوره است. این پژوهش در مراتع پاکدشت در استان تهران موسوم به مرتع توچال انجام شده است. نتایج حاصل از بررسی پوشش گیاهی مرتع توچال نشان می¬دهد که 7 تیپ مرتعی در آن وجود دارد بر اساس روش چهار فاکتوره، به¬جز تیپ یک در مرتع توچال بقیه تیپ¬های مورد بررسی دارای وضعیت ضعیف هستند. به طوری¬که میانگین امتیاز چهار فاکتور مورد بررسی در مرتع توچال 43/27 برآورد شده است. گرایش مرتع هم براساس روش ترازوی گرایش در تمامی تیپ¬ها منفی ارزیابی شد. بررسی پوشش گیاهی مرتع توچال نشان داد گونه¬های گرامینه بیشترین تعداد گونه¬ای را شامل می¬شوند. به طور کلی وضعیت مرتع توچال در هفت تیپ گیاهی مورد بررسی دارای درجه ضعیف است و گرایش وضعیت مرتع حالت قهقرایی یا منفی را نشان می¬دهد. بنابراین با توجه به این شرایط اقدامات اصلاحی و احیایی در این مراتع ضروری است
کلمات کلیدی : کلمات کلیدی:پوشش گیاهی مراتع توچال وضعیت و گرایش مرتع روش چهارفاکتوره