تأثیر گونه های مختلف بر میزان ترسیب کربن خاک

مهدیه نژادغلام¹ مهرداد قدس خواه² علی صالحی³ حسن پوربابائی⁴

1) دانشجوی کارشناسی ارشد جنگلداری گرایش جنگل شناسی و اکولوژی جنگل، دانشگاه
2) استادیار گروه جنگلداری گرایش اکولوژی آفات، دانشگاه
3) دانشیار گروه جنگلداری گرایش علوم خاک جنگل،دانشگاه
4) استادتمام گروه جنگلداری گرایش اکولوژی جنگل،دانشگاه

محل انتشار : دومین کنفرانس بین المللی توسعه پایدار، راهکارها و چالش ها با محوریت کشاورزی ، منابع طبیعی، محیط زیست و گردشگری(2icsda.ir)
چکیده :
غلظت دی‌اکسید کربن اتمسفری از سال 1750 میلادی تاکنون به دلیل احتراق سوخت¬های فسیلی و تغییر کاربری اراضی حدود 31% افزایش پیدا کرده است که علت اصلی آن افزایش دمای جهانی و تغییر اقلیم می¬باشد. بنابراین به‌منظور کاهش دی‌اکسیدکربن اتمسفری و ایجاد تعادل در محتوای گازهای گلخانه¬ای، این ماده می¬بایست جذب و در فرم¬های مختلف ترسیب گردد. نتایج تحقیقات نشان می¬دهد که بیش از 97 % از کل ترسیب کربن در خاک صورت می¬گیرد و همچنین ذخیره کربن در زیتوده زیرزمینی بیش از زیتوده هوایی است به عبارت دیگر خاک مهم‌ترین مخزن کربن آلی در مناطق مختلف می¬باشد. درختان شرایطی را برای کاهش غلظت دی‌اکسیدکربن فراهم می‌آورند که طی آن کربن اضافی از طریق ذخیره در بیومس گیاهی و خاک ترسیب می¬گردد. گونه¬های مختلف امتیازات زیادی به‌عنوان یک ارگانیسم و محصولی جهت ترسیب کربن دارند. نتایج پژوهش¬ها نشان می¬دهد که در گونه¬ها و اندام¬های گیاهی مختلف، میزان ترسیب کربن متفاوت بوده و با افزایش سطح تاج پوشش و درصد چوبی شدن افزایش می¬یابد. نوع و ترکیب گونه¬های موجود در اشکوب فوقانی جنگل، تأثیر زیادی در ورودی کربن به خاک دارد و مقدار کربن خاک را تغییر می¬دهد. ترسیب کربن خاک با درصد پوشش گیاهی، نوع گونه¬های گیاهی، مقدار لاشبرگ، بقایای گیاهی، نوع کاربری اراضی و مدیریت ارتباط دارد، به‌طوریکه اگر در منطقه¬ای پوشش¬گیاهی خوب مستقر شود، در بلند مدت کربن آلی خاک افزایش می¬یابد زیرا تغییرات کربن آلی خاک تدریجی است. هدف مطالعه¬ی حاضر مروری بر تحقیقات انجام شده روی تأثیر گونه¬های مختلف جنگل‌کاری بر میزان ترسیب کربن خاک می¬باشد.
کلمات کلیدی : ترسیب کربن اقلیم خاک دی¬اکسیدکربن جنگلکاری