نقش صنایع دستی زنان بلوچ در توسعه گردشگری روستایی مطالعه موردی: بخش نوک آباد شهرستان خاش

فاطمه احمدی امین¹ ادریس کرد² بی بی طیبه نازقلیچی³

1) کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی گردشگری دانشگاه آزاد اسلامی زاهدان
2) کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی گردشگری دانشگاه آزاد اسلامی زاهدان
3) کارشناس جغرافیا و برنامه ریزی روستایی دانشگاه پیام نور گنبدکاووس

محل انتشار : دومین کنفرانس بین المللی توسعه پایدار، راهکارها و چالش ها با محوریت کشاورزی ، منابع طبیعی، محیط زیست و گردشگری(2icsda.ir)
چکیده :
صنایع دستی همواره به عنوان یکی از انگیزه های سفر و جاذبه های جالب برای جهانگردان مطرح بوده و تنها حرفه ای است که قابلیت ایجاد و توسعه در کلیه مناطق شهری و روستایی و حتی جوامع متحرک عشایری را دارد. میزان تأثیرگذاری گردشگری و صنایع دستی بر یکدیگر به قدری است که می توان آن را ریشه در اقتصاد ملی دانست. همچنین ایجاد اشتغال زنان و کسب درآمد از ویژگی های اساسی صنایع دستی به شمار می رود. بنابراین موضوع و هدف این پژوهش، سنجش نقش زنان بلوچ در تولید صنایع دستی و بررسی میزان تأثیر تولید صنایع دستی و حمایت از آن در توسعه گردشگری بخش نوک آباد شهرستان خاش در استان سیستان و بلوچستان می باشد ، که با به کارگیری آزمون های T-Test و همبستگی پیرسون به بررسی رابطه بین تولید صنایع دستی و توسعه گردشگری در این منطقه می پردازد. برای انجام این پژوهش، 251 نفر از زنان بلوچ (10 سال به بالا) ساکن و شاغل در بخش تولید صنایع دستی و20 نفر از کارشناسان و متخصصین در امر گردشگری به عنوان جامعه آماری مورد تحلیل قرار گرفته اند. نتایج این پژوهش نشان می دهد که میان تولید صنایع دستی زنان بلوچ در منطقه مورد مطالعه و توسعه گردشگری رابطه معناداری وجود دارد و همچنین این توسعه گردشگری که در نتیجه تولید صنایع دستی به وجود می آید، با توسعه روستایی منطقه رابطه خطی و مستقیمی ایجاد می کند.
کلمات کلیدی : صنایع دستی توسعه گردشگری T-Test بخش نوک آباد.