پايش كيفي آب¬هاي زيرزميني در سطح استان آذربايجان غربي

ندا خان محمدی¹ حسین رضایی² جواد بهمنش³

1) دانشجوی دکتری مهندسی منابع آب، دانشگاه ارومیه، ایران،
2) دانشیار گروه مهندسی آب، دانشگاه ارومیه، ایران،
3) دانشیار گروه مهندسی آب، دانشگاه ارومیه، ایران،

محل انتشار : دومین کنفرانس بین المللی توسعه پایدار، راهکارها و چالش ها با محوریت کشاورزی ، منابع طبیعی، محیط زیست و گردشگری(2icsda.ir)
چکیده :
كاربرد روش¬هاي آماري در تحليل و ارزيابي پارامترهاي كيفي، گامي مهم در راستاي مديريت منابع آب مي¬باشد. هدف از اين تحقيق، پايش و ارزيابي كيفيت منابع آب زيرزميني در استان آذربايجان غربي مي¬باشد. بدين¬منظور با انتخاب 21 محدوده در كل استان و انتخاب يك چاه معرف براي هر كدام، پارامترهاي آماري طي دوره آماري 1390-1380 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. جهت طبقه¬بندي آب زيرزميني از نظر شرب از نمودار شولر و جهت طبقه¬بندي آن از نظر كشاورزي از شاخص¬هاي درصد سديم، RSC و نمودار ويلكوكس استفاده شد. نتايج حاصله از نمودار شولر نشان داد كه محدوده بوكان داراي آب نامناسب از نظر شرب بوده و آب بقيه ناحيه¬ها در طبقه متوسط، قابل¬قبول و خوب بودند. مناسب بودن آب¬هاي زيرزميني محدوده مورد مطالعه از نظر كشاورزي بر اساس شاخص RSC تاييد شد. بر اساس شاخص درصد سديم، آب¬هاي زيرزميني اطراف درياچه اروميه و شمال استان در طبقه قابل قبول، آب¬هاي قسمت مياني استان در طبقه خوب و آب زيرزميني قسمت جنوب غربي در طبقه عالي جاي گرفتند. بر اساس نمودار ويلكوكس نيز، آب زيرزميني شمال درياچه اروميه، قسمت مياني استان و شمال و جنوب غربي استان، به ترتيب، نامناسب، قابل استفاده و مناسب از نظر كشاورزي بود. ارزيابي تحليل خوشه¬اي توسط روش وارد براي محدوده مورد مطالعه، كل استان را به 4 گروه اصلي تقسيم¬بندي نمود. نتايج بررسي پارامترهاي كيفي آب زيرزميني براي اين 4 گروه نشان داد كه از لحاظ شرب و كشاورزي، آب زيرزميني گروه 2 نسبت به بقيه گروه ها مناسب¬ترين آب مي¬باشد.
کلمات کلیدی : آب زيرزميني پايش كيفي تحليل خوشه¬اي وارد کیفیت منابع آب.