ارزیابی عملکرد مدل‌های رگرسیون بردار پشتیبان (SVR) و تجربی در تخمین رواناب سالانه (مطالعه موردی: حوضه گیلان)

نوید بختیاری¹ محمدتقی ستاری² علی رضازاده جودی³

1) دانش آموخته کارشناسی ارشد عمران-آب، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهر،ایران
2) استادیار، گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، ایران
3) دانش آموخته کارشناسی ارشد عمران-آب، دانشگاه آزاد اسلامیواحد مراغه، ایران

محل انتشار : دومین کنفرانس بین المللی توسعه پایدار، راهکارها و چالش ها با محوریت کشاورزی ، منابع طبیعی، محیط زیست و گردشگری(2icsda.ir)
چکیده :
پیش‌بینی رواناب به صورت کوتاه مدت به دلیل رابطه مستقیم آن با چگونگی تعامل مدیران با خطرات جانی ناشی ازسیلاب‌ها، از اهمیت خاصی برخوردار است. از ديرباز معادله‌هاي متنوعي براي تعيين رواناب به‌ منظور مديريت منابع آب توسط پژوهشگران ارايه شده كه كاربرد گسترده‌اي در علوم هيدرولوژي دارند. بدین منظور با استفاده از اطلاعات فیزیوگرافی و اقلیمی. سه ایستگاه آب‌سنجی کرگانرود، ناورود و سیاهرود واقع در حوضه گیلان مقادیر رواناب برآوردشده از مدل‎‌های تجربی و مدل‌های رگرسیون بردارپشتیبان (SVR) با مقادیر رواناب سالانه مقایسه گردید. پارامترهاي ورودي شامل متوسط بارش سالانه، متوسط دماي هوا، بیشینه و کمینه دمای هوا بود. بررسی نتايج نشان داد مدل رگرسیون بردار پشتیبان از دقت مناسبي در برآورد رواناب برخوردار است. در بين روش‌هاي تجربي نيز، روش دپارتمان آبیاری هندوستان دارای عملکرد بهتری است. در حالت کلی با توجه به دقت بالاتر و خطای بسیار کمتر روش رگرسیون بردار پشتیبان، این روش به عنوان روشی مناسب و کارامد برای برآورد رواناب سالانه توصیه می‌گردد.
کلمات کلیدی : برآورد رواناب رگرسیون بردارپشتیبان مدل تجربی حوضه گیلان