اثربخشی آموزش رابطه والد-فرزندی بر خودکارآمدی و عزت نفس دانش‌آموزان دختر داری اختلال یادگیری

اثربخشی آموزش رابطه والد-فرزندی بر خودکارآمدی و عزت نفس دانش‌آموزان دختر داری اختلال یادگیری

مهناز اخوان تفتی1 نیلوفر اسمعیلی2

1) دانشیار گروه روان شناسی تربیتی دانشگاه الزهرا
2) دانشجوی روان شناسی تربیتی مقطع دکتری دانشگاه الزهرا

محل انتشار : دومین کنفرانس بین المللی رویکردهای نوین در علوم انسانی(2mahconf.com)
چکیده :
هدف پژوهش حاضر اثربخشی آموزش رابطه والد-فرزندی بر خودکارآمدی و عزت نفس دانش‌آموزان دختر داری اختلال یادگیری بود. روش پژوهش حاضر نیمه تجربي از نوع پيش آزمون- پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري شامل والدین کليه دانش‌آموزان و فرزندان آنها که دارای اختلال یادگیری در مناطق 1-2 شهر تهران سال 93- 94بودند که به مراکز اختلال یادگیری مراجعه نموده‌اند. اعضاي نمونه اين پژوهش 30 نفر بودند که با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب گردیده بودند و با جایگذاری تصادفی در دو گروه آموزش روابط والد فرزند (15 نفر) و گواه (15 نفر) مورد بررسی قرار گرفتند. در این پژوهش از مقیاس خودکارآمدی عمومی (GSES) و پرسشنامه¬ی عزت نفس آیزنک استفاده شد. روش آماري مورد استفاده این تحقیق میانگین، انحراف استاندارد، شاپیرو ویلک، کلموگروف– اسمیرنف و مانکوا بودند. نتايج پژوهش نشان داد كه آموزش مبتنی بر رابطه والد – فرزند بر خودکارآمدی و عزت نفس دانش‌آموزان دختر داری اختلال یادگیری تأثیر مثبت معنادار داشته است و به عبارت دیگر می‌توان به منظور افزایش سلامت و خودکارآمدی بیشتر جامعه پژوهش حاضر از آموزش روابط والد-فرزند استفاده نمود.
کلمات کلیدی : آموزش روابط والد فرزند اختلال یادگیری خودکارآمدی عزت نفس