مقايسه¬ي سازگاري اجتماعي، هيجاني و تحصيلي در دانش¬آموزان نابینا و عادی

عسگر چوبداری¹ فاطمه خوشپور² حمید کارگربرزی³ مهری نصرت آبادی⁴

1) کارشناسی ارشد روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی دانشگاه علامه طباطبایی
2) کارشناس ارشد مشاوره و راهنمایی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات
3) دانشجوی دکتری روانشناسی عمومی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج
4) دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی دانشگاه آزاد اسلامی واحد سیرجان

محل انتشار : دومین کنفرانس بین المللی رویکردهای نوین در علوم انسانی(2mahconf.com)
چکیده :
هدف اين مطالعه مقايسه ي سازگاري اجتماعي، هيجاني و تحصيلي در دانش¬آموزان نابینا و عادی بود. اين پژوهش يك مطالعه مقايسه¬اي و از نوع مورد- شاهدي است. جامعه آماري اين پژوهش شامل كليه دانش¬آموزان پسر 10 تا 12 ساله نابینا و عادی شهر سیرجان در سال تحصيلي 95-94 مي باشد. آزمودني¬هاي پژوهش شامل 30 دانش آموز پسر 10- 12 ساله نابینا شهر سیرجان بودند كه به روش نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شدند و 30 نفر از دانش¬آموزان عادي نيز به شيوه همتاسازي (براساس سن، رتبه فرزندي، وضعيت اقتصادي- اجتماعي) انتخاب شدند. براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه سازگاري دانش آموزان نابینا (ناهید پور و همکاران، 1392) استفاده شد. نتايج آزمون T مستقل نشان داد كه بين دو گروه از دانش-آموزان در سازگاري اجتماعی، هیجانی و تحصيلي تفاوت معناداري وجود دارد (05/0p<). بنابراین، مي¬توان نتيجه گرفت كه دانش¬آموزان نابینا نرخ بالاتري از مشكلات سازگاري را دارند كه اغلب در مدرسه ناديده گرفته مي شود.
کلمات کلیدی : سازگاري اجتماعي هيجاني تحصيلي دانش¬آموزان نابینا