بین‌المللی کردن برنامه درسی آموزش عالی در ایران: موانع و چالش‌های بین فرهنگی فرارو

معصومه کیوانی¹

1) دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد تبریز

محل انتشار : دومین کنفرانس بین المللی پژوهش در علوم و تکنولوژی(2rstconf.com)
چکیده :
بین‌المللی کردن برنامه درسی (IOC) مفهوم جدید و در حال تحول است که بطور ویژه از اوایل قرن بیست و یکم در ادبیات برنامه درسی مورد توجه قرار گرفته است. علیرغم اهمیت و جایگاه چنین ایده‌ای، برداشت‌ها و تفسیرها از این واژه در بسیاری از ممالک بویژه ایران توأم با ابهام، سردگمی و عدم شفافیت است. پژوهش حاضر در راستای بررسی این مفهوم در ادبیات برنامه درسی تلاش کرده است، ضمن تبیین این مفهوم جدید، پشتوانه‌های آن را در نظام آموزش عالی ایران را مورد بحث و نقد قرار دهد. در این مقاله تلاش شده است تا ابعاد، مؤلفه‌ها، موانع و چالش‌های فرهنگی بین‌المللی کردن برنامه‌های درسی تبیین و تصریح گردد. کلید واژه‌ها: بین‌المللی کردن برنامه درسی (IOC)، پشتوانه‌های فرهنگی، موانع بین‌المللی کردن برنامه‌های درسی، چالش‌های فرهنگی.
کلمات کلیدی : کلید واژه‌ها: بین‌المللی کردن برنامه درسی (IOC) پشتوانه‌های فرهنگی موانع بین‌المللی کردن برنامه‌های درسی چالش‌های فرهنگی.