‌ایمان گرایی از منظر ویتکنشتاین

محمدرضا شمشیری¹

1) جناب آقای دکتر

محل انتشار : دومین کنفرانس بین المللی پژوهش در علوم و تکنولوژی(2rstconf.com)
چکیده :
مقاله حاضر بحث در مورد ایمان‌گرایی(fideism) فیلسوف اتریشی ، لودویگ ویتگنشتاین است. از منظر تاریخ فلسفه می‌توان گفت ایمان گرایی در مقابل عقل‌گرایی قرار دارد. عقل‌گرایان معتقدند می‌توان از گزاره‌های دینی دفاع عقلانی کرد، دفاعی که هم ممکن است و هم نافع؛ ولی ایمان‌گرایان ، از جمله متفکر دانمارکی سورن کرکگور به عنوان پدر ایمان‌گرایی ، بر این عقیده اند که دفاع عقلانی از دین شدنی نیست و منفعتی برای دین ندارد . بر اساس این دیدگاه مکانیسم تقویت ایمان و دین چیز دیگری است و دفاع از دین ممکن و معقول نمی باشد .در اوایل قرن بیستم ویتگنشتاین که از مؤسسان فلسفه تحلیلی است با بهره‌گیری از اصول و مبانی ایمان‌گرایی قرائت نوینی را از دین مطرح می‌کند و در فلسفه خویش ایمان را شرط لازم تعقل معرفی می‌نماید. این مقاله به شیوه ی مروری – تحلیلی به مبانی فلسفی ایمان‌گرایی ویتگنشتاین پرداخته در پایان نقدهای وارد بر این دیدگاه را مطرح کرده است.
کلمات کلیدی : ایمان‌گرایی ویتگنشتاین دین عقل گرایی فلسفه تحلیلی