گفتمان مردم سالاری دینی وقانون گرائی در قاموس جمهوری اسلامی ایران ( با تاکید بر نقش برجسته فرهنگ ایرانی-اسلامی در حوزه خلیج فارس)

مهدی تفاوت¹ روح الله چگنی² ابوالفتح فخرمحمدیان³ آرش امیری⁴

1) دانشجوی دکتری جامعه شناسی
2) دانشجوی دکتری سیاست گذاری عمومی
3) کارشناس ارشد علوم
4) دانشجوی دکتری سیاست گذاری عمومی

محل انتشار : دومین کنفرانس بین المللی پژوهش در علوم و تکنولوژی(2rstconf.com)
چکیده :
باتوجه به اینکه حوزه خلیج فارس وکشورهای حاشیه خلیج فارس از لحاظ استراتژیکی وموقعیت ژئوپلیتیکی، دارای اهمیت شگرفی می باشند، ولی آن سوی مسئله، بحث فرهنگ کشورهای حاشیه خلیج فارس ویا به نوعی حوزه خلیج فارس دارای اهمیت به مراتب بیشتری است، دراین جستار سعی شده است از نگاه فرهنگ، به عنوان یکی از اصلی ترین منابع قدرت وافزایش دهنده موقعیت ژئوپولیتیکی کشورها به موضوع نگریسته شود. اگر بخواهیم در مورد عوامل فرهنگی یا به نوعی نقش وکارویژه فرهنگ در حوزه کشورهای خلیج فارس سخنی به میان آوریم، نگاه مردم سالارانه دینی به ساختار حکومت در بطن جوامع دینی این جغرافیای مدنی پژواکی از فرهنگ حاکم بر این سرزمین ها محسوب میشود. جمهوری اسلامی ایران به عنوان یکی از کشورهای حاشیه خلیج فارس بعد از انقلاب اسلامی ایران بصورت سیستماتیک و قانونمند در سند ملی خود یعنی قانون اساسی ساختار مردم سالاری دینی را گنجانده است . فرهنگ از جمله کار ویژه هایی است که می تواند در مقام راهنمایی در راستای توسعه مند شدن یک کشور وملت عمل نماید،حال این فرهنگ از گفتمانها وخرده گفتمانهای مطلوب بهره گیرد،خواهد توانست مدار پیشرفت وتوسعه همه جانبه را با گفتمان قانون مداری ،جمهوریت،و بطور کلی فرهنگ ایرانی-اسلامی مبتنی بر پایه های عقلانیت ودین مداری به پیش برد. ایران با الگوی مترقی مردم سالاری دینی توانست،پایه های جمهوریت در کنار اسلامیت را تحقق وقوت بخشد. از منظر مفهوم گفتمان های مردم سالاری دینی وقانون گرائی را در ساحت کلی و اساسی جمهوری اسلامی ایران بعنوان یکی ازکشورهای موثر حاشیه خلیج فارس بررسی نمائیم.
کلمات کلیدی : واژگان کلیدی: جمهوری اسلامی فرهنگ قانون گفتمان مردم سالاری دینی