تزئینات دربناهای معماری ، یادگاری برجای مانده ازهنرمندان ایرانی

میثم قائدشرف¹ محمد مهدی انصاری² نازیلا نظربلند³

1) مدرس دانشگاه آزاداسلامی ، واحد زرقان ، گروه معماری، زرقان ، ایران
2) دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، گروه معماری، بوشهر، ایران
3) دانشجوی دکترای معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بین الملل ، گروه معماری، کیش ، ایران

محل انتشار : دومین کنفرانس بین المللی پژوهش در علوم و تکنولوژی(2rstconf.com)
چکیده :
از دیرباز هنر در میان مردم ایران زمین ازجایگاه ومنزلت خاصی برخورداربوده است. تلاش برای دستیابی به زیبایی ، کمال و خلق آثار بی بدیع در کلیه کارهای این مردم قابل رویت بوده است . ازجمله هنرهای بکارگیری شده در دوران مختلف تاریخی بهره گیری از هنر تزئینات در بناهای معماری است . بدون شک این دستاورد نتیجه تلفیق ذوق و هنرطراحان و معمارانی است که نقش درنقش درپی آفرینش آثار شگرف درعصرخود بوده اند. تزئینات در آثار معماری از دو جهت سیر پیدایش ، تحول و پیشرفت نقوش در تزئینات معماری حایز اهمیت است . نخست نقوش شکل گرفته در تزئینات معماری به صورت یکجا و دریک زمان طراحی و ساخته نشده است، بلکه درطی دوره های متناوب تاریخی پدیدارشده اند و دوم صرف نظراز عملکردهای ظاهری این نقوش هرنقش دارای محتوا، معنا ومفهوم خاصی بوده است. دراین مقاله سعی شده است تا با بررسی سیر پیدایش، تحول و پیشرفت تزئینات در دوره های تاریخی پس از اسلام در بناهای ایرانی ، هرچه بهتر و بیشتر این هنر مورد بررسی قرار گرفته است. مقاله ذیل به شیوه پژوهشی کاربردی و با ماهیت تفسیری - تاریخی تنظیم وتالیف گردیده است.
کلمات کلیدی : تزئینات بناهای معماری دوران تاریخی هنرهای ایرانی نقوش