نقد و بررسی معماری پایدار و میزان تاثیرگذاری آن بر معماری معاصر

سروش معینی¹ گلناز نیک برش² شیما حسین پور³ علیرضا حلیمی جلودار⁴

1) دانشجوی کارشناسی ارشد معماری گرایش معماری داخلی،دانشگاه آزاد اسلامی واحد رامسر، ایران
2) دانشجوی کارشناسی ارشد معماری گرایش معماری داخلی،دانشگاه آزاد اسلامی واحد رامسر، ایران
3) دانشجوی کارشناسی ارشد معماری گرایش معماری داخلی،دانشگاه آزاد اسلامی واحد رامسر، ایران
4) دانشجوی کارشناسی ارشد معماری گرایش معماری داخلی،دانشگاه آزاد اسلامی واحد رامسر، ایران

محل انتشار : دومین کنفرانس بین المللی پژوهش در علوم و تکنولوژی(2rstconf.com)
چکیده :
بهترین مفهوم معماری پایدار برای ما معماران این است که محیط مصنوع را با توجه به افزایش کیفیت زندگی حال و با در نظر گرفتن حفظ منابع طبیعی برای مرتفع ساختن نیازهای آیندگان بسازیم. ﻣﻔﻬﻮﻡ ﭘﺎﻳﺪﺍﺭﯼ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺁﮔﺎﻫﯽ ﺑﺸــﺮ ﻧﺴــﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﺤﻴﻂ ﺯﻳﺴﺖ ﻭ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ- ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻭ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﯼ ﻣﯽﺑﺎﺷــﺪ. ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ ﺍﻫﺪﺍﻑ ﺗﻮﺳــﻌﻪ ﭘﺎﻳﺪﺍﺭ، ﺣﻔﻆ ﻃﺒﻴﻌﺖ ﻭ ﺍﺻﻼﺡ ﻧﮕﺎﻩ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺗﺠﻠﯽ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﭘﺎﻳﺪﺍﺭ ﺩﺭ ﺣﻮﺯﻩ ﻣﺤﻴﻂ ﺳــﺎﺧﺘﻪ ﺷــﺪﻩ، ﻣﻌﻤﺎﺭﯼ ﭘﺎﻳﺪﺍﺭ ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ ﻣﯽﺷود. معماری پایدار که در واقع زیر مجموعه طراحی پایدار است را شاید بتوان یکی از جریان های مهم معاصر به حساب آورد که عکس العملی منطقی در برابر مسایل و مشکلات عصر صنعت به شمار می رود. اصل طراحی برای انسان ، آخرین و شاید مهمترین اصل از معماری پایدار است. این اصل ریشه در نیازهایی دارد که برای حفظ و نگهداری عناصر زنجیره ای اکوسیستم لازم است که آنها نیز به نوبه خود بقای انسان را تضمین می کنند.
کلمات کلیدی : معماری اکوسیستم پایدار معاصر محیط زیست