شناخت و تحلیل نظریه های مهارت های اجتماعی کودکان و روش هاي كمك به رشد مهارت هاي اجتماعي آنها در محیط های مرتبط با کودکان

سید علیرضا حسینی پناه¹ آناهیتا زنده دلان²

1) دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری ، گروه معماری ، علوم و تحقیقات خراسان رضوی ، دانشگاه آزاد اسلامی ، نیشابور ، ایران. گروه معماری ، واحد نیشابور ، دانشگاه آزاد اسلامی ، نیشابور ، ایران.
2) دکترای معماری ، عضو هیئت علمی گروه معماری ، واحد نیشابور ، دانشگاه آزاد اسلامی ، نیشابور ، ایران.

محل انتشار : سومین کنفرانس بین المللی پژوهش های نوین درعمران، معماری و شهرسازی(3cauconf.com)
چکیده :
یکی از مسایلی که هنگام ورود به مهد کودک، مقطع ابتدایی و دیگر مقاطع تحصیلی از اهمیت زیادی برخوردار است، داشتن مهارت تعاملات اجتماعی در کودکان و دانش آموزان است. مهارت اجتماعی به مجموعه رفتارهای فراگرفته قابل قبولی گفته می شود که فرد را قادر می سازد، با دیگران رابطه موثر داشته و از عکس العمل های نامعقول اجتماعی خودداری کند. آموزش مهارت هاي اجتماعي، روشي براي بهبود مهارت هاي اجتماعي دانش آموزان است. آموزش مهارت هاي اجتماعي بر پايه این اصل قرار دارد كه مشكلات كودكان در مهارت هاي اجتماعي غالباً به اين دليل ايجاد مي شود كه كودكان نمي دانند در موقعيت هاي اجتماعي چه كار كنند و مي توان كودكان را براي غلبه بر اين مشكلات آموزش داد و به همين دليل اين روش، مستلزم آموزش مستقيم مهارت هاي اجتماعي است. روش پژوهش در این تحقیق، تحلیلی - توصیفی است. هدف از این پژوهش، شناخت و تحلیل نظریه های موجود در حوزه مهارت های تعاملات اجتماعی کودکان، در محیط های یادگیری و آموزشی مانند مهد کودک و دبستان و بررسی عوامل تاثیرگذار در فرایند كمك به رشد مهارت هاي اجتماعي آنها می باشد. کودکانی که در محیط های نامناسب و نامعقول حضور دارند، قادر به برقراری ارتباط صحیح و مناسب نمی باشند و این امر باعث می شود فرد در بین دیگران احساس راحتی در برقراری تعاملات اجتماعی نداشته باشد. در حال حاضر بسیاری از محققان اعتقاد دارند مهارت های اجتماعی آموختنی هستند و با تربیت و آموزش می توان ارتباط صحیح و مناسب را به کودک آموخت.
کلمات کلیدی : مهارت های اجتماعی کودکان رشد فضاهای مرتبط با کودکان.