فضای باز نمایشی از دیدگاه منظر شهری با رویکرد ارتقاء تعاملات اجتماعی

حامد بالسینی¹ منصوره رضاسلطانی²

1) دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد فیروزکوه، فیروزکوه، ایران
2) استادیار گروه معماری، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد فیروزکوه، فیروزکوه، ایران

محل انتشار : سومین کنفرانس بین المللی پژوهش های نوین درعمران، معماری و شهرسازی(3cauconf.com)
چکیده :
در دهه های اخیر رشد شهر نشینی و توجه صِرف به الزامات فیزیکی و کم توجهی به فضاهای عمومی که بستری برای ارتباط میان مردم می‌باشند و نقش مهمی در سرزندگی شهرها ایفا می‌کنند، سبب بروز مشکلاتی در زمینه نیازهای روانی و اجتماعی شهروندان شده است. با توجه به اینکه تعداد جوامع شهری رو به افزایش است و به لحاظ ظاهری نیز این جوامع شبیه به شهر می‌باشند، فقدان عناصر مربوط به روح و روان کاربران، تاثیر زیادی بر عدم احساس تعلق و مشارکت عمومی شهروندان، داشته است. بنابراین جهت تقویت مشارکت‌ کاربران در امور شهری نیازمند شناخت دقیق عوامل موثر در این زمینه هستیم و استفاده از هنر و بویژه هنرهای نمایشی بواسطه ملموس بودن می‌تواند ابزار بسیار مناسبی در این زمینه باشد. هنرهای نمایشی همواره نقش مهمی در برقراری تعاملات اجتماعی و ارتقاء سطح فرهنگی ایفا کرده و ملوس‌ترین ابزار برای بیان مضامین فلسفی، عقیدتی و موضوعات اجتماعی و انسانی می‌باشد. انسانها به عنوان عنصر اصلی در رابطه با شکل گیری شهرها نیازمند تامین حس دوست داشتن، دوست داشته شدن، در کنار جمع بودن، کشف تجارب جدید و غیره می‌باشند که برآورده شدن این نیاز‌ها، مستلزم وجود قرارگاه‌های کالبدی است که در این زمینه فضاهای عمومی در شهرها بیشترین پتانسیل را دارند و ارتقاء کیفیت این فضاها موجب سرزندگی اجتماعی و تقویت تعاملات اجتماعی خواهد شد. بدین منظور با بررسی و جمع بندی نظرات صاحبنظران پیرامون مؤلفه های مؤثر بر کیفیت فضاهای عمومی ، هفت مؤلفه تأثیرگذار بر ارتقاء کیفی این فضاها در جهت افزایش تعاملات اجتماعی شهروندان استخراج گشته و مورد تأکید قرار گرفت. توجه به چنین مؤلفه هایی در طراحی فضاهای شهری می تواند در بهبود ارتباطات و تعاملات اجتماعی شهروندان مؤثر بوده و زمینه ای برای جامعه ای پویا فراهم گردد.
کلمات کلیدی : فضای باز منظر شهری فضاهای عمومی تعاملات اجتماعي