فضاهای یادگیری کودک با محوریت بازی

سوده ضرابی شیراباد¹

1) دانشجوی کارشناسی ارشد معماری گرایش معماری ، دانشگاه اراد واحد رشت،

محل انتشار : سومین کنفرانس بین المللی پژوهش های نوین درعمران، معماری و شهرسازی(3cauconf.com)
چکیده :
چکیده کودکان نیروهای بالقوهای هستند که برای تداوم و انتقال ارزش‌ها به نسل‌های آینده باید مورد توجه قرار گیرند. آموزش با محوریت بازی، بازی را به عنوان ابزار کسب تجربه و یادگیری معرفی می کند زیرا یادگیری بر تجربه استوار است و برای کودک مهمترین ابزار کسب تجربه، بازی می باشد و از طرفی دیگر اهمیت محیط در کسب تجربه و یادگیری بهتر را نمی توان نادیده گرفت. بر اساس مطالعه حاضر فرض بر این است که طراحی فضاهای یادگیری کودک با محوریت بازی می تواند در رشد و سلامت آن ها تاثیر بسزایی داشته باشد. اما مساله اینجاست که چگونه می توان با درنظر گرفتن ویژگی های کودکان، فضاهای یادگیری با کیفیت بالا برای آنها طراحی کرد. براساس این پژوهش سعی ما براین است که کیفیتهایی را در فضای معماری بدست آوریم که جزئیات و عناصر موجود در آن فضاها عاملی برای تحریک کودک در جهت یادگیری بهتر از طریق بازی( که عمده یادگیری کودک ازآن است) باشد. ضرورت پرداختن به این تحقیق در این که با پیشرفت تکنولوژی و همه گیر شدن بازی های رایانه ای پرداختن به بازی های گروهی و بازی هایی که احتیاج به استفاده از اندام فیزیکی بدن دارد بسیار کم شده است. با توجه به نقش بازی در آموزش و تربیت کودکان، در پژوهش حاضر نقش بازی را در آموزش کودکان به 2 روش توصیفی و تحلیلی مورد بررسی قرار داده ایم و نوع روش تحقیق ما به صورت کیفی می باشد. نتیجه این پژوهش نشان می دهد فضای یادگیری کودک با محوریت بازی باید دارای شاخص های امنیت، جذابیت، آزادیِ بازی و فضایی باشد که نظیر ابزاری در تقویت کیفیت معنادار آموزشی مؤثر عمل کند.
کلمات کلیدی : واژگان کلیدی: آموزش کودک بازی کودک ابزار کسب تجربه فضاهای یادگیری.