اثربخشی درمان مبتنی بر دلبستگی بر میزان پرخاشگری واضطراب کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه- بیش فعالی

طیبه مالمیر¹ زهرا علیزاده صفا² سندس کاشانی خطیب³

1) دانشجوی دکترا روانشناسی دانشگاه ازاد اسلامی واحد رودهن
2) دانشجوی کارشناس ارشد روانشناسی دانشگاه ازاد اسلامی واحد رودهن
3) دانشجوی دکترا روانشناسی دانشگاه ازاد اسلامی واحد رودهن

محل انتشار : سومین کنفرانس بین المللی علوم انسانی، روانشناسی و علوم اجتماعی(3hpsconf.com)
چکیده :
چکیده زمینه و هدف: هدف از مطالعه حاضر تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر دلبستگی بر میزان پرخاشگری واضطراب کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه- بیش¬فعالی بود. روش: در یک پژوهش شبه¬آزمایشی و در قالب طرح پیش¬آزمون- پس¬آزمون با گروه کنترل 30 نفر از مادران کودکان هفت تا هشت ساله¬ حاضر در مدارس منطقه¬ی یک شهر کرج با روش نمونه¬گیری هدفمند انتخاب و در دو گروه (15 نفره) آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس درجه¬بندی رفتاری کانرز و سیاهۀ رفتاری کودک ((CBCL بودند. برای تحلیل داده¬ها از روش تحلیل واریانس آمیخته استفاده شد. یافته¬ها: نتایج نشان داد که درمان مبتنی بر دلبستگی منجر به کاهش پرخاشگری ِگروه آزمایش طی سه مرحله پیش¬آزمون، پس¬آزمون و پیگیری شده است. همچنین درمان مبتنی بر دلبستگی به نحو معناداری علایم اضطراب کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه- بیش¬فعالی را کاهش داد بحث و نتیجه¬گیری: نتایج این پژوهش ضمن بسط و گسترش ادبیات پژوهشی مربوط به مداخله¬های دلبستگی¬محور، می¬تواند در موقعیت¬های بالینی و در درمان مشکلات نقص توجه- بیش¬فعالی کودکان مورد استفاده قرار گیرد. کلمات کلیدی: درمان مبتنی بر دلبستگی، بیش¬فعالی- نقص توجه ،پرخاشگری ،اضطراب
کلمات کلیدی : کلمات کلیدی: درمان مبتنی بر دلبستگی بیش¬فعالی- نقص توجه پرخاشگری اضطراب