بررسی وضعیت حقوقی فرزندخواندگی در حقوق اسلام و ایران

محمدمهدی قلی تبار¹

1) کارشناس ارشد حقوق خصوصی

محل انتشار : سومین کنفرانس بین المللی علوم و مهندسی(3icesconf.com)
چکیده :
فرزندخواندگی یا تبنی در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به رسمیت شناخته نشده است. این تاسیس حقوقی، که به موجب آن شخص می تواند فرد دیگری را که فرزند طبیعی او به شمار نمی رود به فرزندی قبول نماید تنها در ماده واحده قانون اجازه رعایت احوال شخصیه ایرانیان غیر شیعه مصوب تیرماه 1312، در مورد ایرانیان غیر شیعه مورد شناسایی قرار گرفته است. برابر قانون مذکور، فرزندخواندگی منشا اثر حقوقی است و در این مورد« عادات و قواعد مسلم متداوله در مذهبی که پدرخوانده یا مادرخوانده پیرو آن است» اعمال می شود. در این تحقیق کوشش شده تا وضعیت حقوقی فرزندخواندگی در اسلام که در آن، فرزندخواندگی به رسمیت شناخته نشده و سایر ادیان، به کمک قواعد و مقررات موجود در حقوق ایران تبیین شود و ضمن بیان وضعیــت حقوقی فرزندخواندگی در حقوق ایران، تاثیر این قواعد و قوانین بر یکدیگر نیز مورد بحث قرار گیرد.
کلمات کلیدی : فرزند خواندگي سرپرستي فقه اماميه