پایداری مفهومی گمشده در هیاهوی تکنولوژی

رویا رحیمی¹

1) دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری، دانشگاه یزد

محل انتشار : سومین کنگره بین المللی عمران، معماری و توسعه شهری(3icsau.ir)
چکیده :
آن چه که در سال‌های اخیر به عنوان یک چالش در جامعه‌ی معماری ما مطرح شده، تلاش در جهت همسویی با جریان پایداری است. مسئله‌ی پایداری تحت عنوان رویارویی با نیازهای عصر حاضر بدون به مخاطره انداختن منابع نسل آینده برای تامین نیازهایشان مطرح گردید و روزبهروز بر گستره‌ی آن افزوده می‌گردد تا راهبردهای مناسبی پیش روی جهانیان قرار گیرد. برخلاف اینکه در اکثر پژوهش‌ها از مزایای پایداری سخن به میان می‌آید، پژوهش حاضر با نگاهی انتقادی به بررسی چگونگی تحقق مفهوم پایداری در معماری معاصر ایران پرداخته و آسیب‌های دستاویزی معماران معاصر به تکنولوژی‌های نوین جهت نیل به اهداف پایداری را برمی‌شمارد. در نهایت امر این نتیجه حاصل می‌گردد که ما به جای الحاق شدن به جریان پایداری به آن الصاق شده و از مقصود نهایی فاصله گرفته‌ایم و در ادامه راهکارهایی جهت برون‌رفت از این وضعیت ارائه می‌گردد. پژوهش حاضر بر مبنای روش توصیفی تحلیلی بوده، که بر اساس مطالعات اسنادی کتابخانهای شکل گرفته است.
کلمات کلیدی : پایداری تکنولوژی توسعه پایدار بومی‌سازی تکنولوژی