شهرهاي خلاق و (نا)پايداري:از طبقاط اجتماعي خلاق تا شهرهاي خلاق پايدار

صادق صیدبیگی¹

1) دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

محل انتشار : سومین کنگره بین المللی عمران، معماری و توسعه شهری(3icsau.ir)
چکیده :
: امروزه، شهرها بيشتر و بيشتر به واسطه ي مفاهيمي چون "شهرخلاق" و يا "طبقه اجتماعي خلاق" تعريف مي شود؛ و بدين ترتيب توجهات را به سوي اهميت فرهنگ جلب مي كند. تاثيرات چنين مفهوم سازي هايي روي شهرها و محله ها موضوع نفدهايي از سوي جامعه شناسان شده است. ما اين نقدها را شرح خواهيم داد و آنها را در خلال تحليلي در خصوص فرهنگ ناپايداري مورد تجزيه و تحليل قرار خواهيم داد تا نشان دهيم كه چگونه مفهوم شهرهاي خلاق مي تواند عاملي براي گسترش ناپايداري و عدم ثبات باشد. در اين مقاله دو شهر هامبورگ و تورونتو مورد بررسي قرار گرفته اند و اجراي ايده هاي مفهوم شهر خلاق و نيز پاسخ بخش فرهنگي به اين موضوع بررسي شده اند. پس از آن ما يك مفهوم سازي مجدد از شهر خلاق را بر پايه ي يك فهم مشترك از نقش هنر در فرهنگ پايدار ارائه خواهيم كرد. در اين مقاله تلاش شده است ضمن تعمق و تفكر مجدد در باره ي خلاقيت و ايجاد يك فضاي باز براي گفتگو و تبادل نظر و با نگاهي به مفهوم "هنرمند" ارائه شده توسط ريچارد سنت، راهي قابل اتكا براي نيل به سوي شهرهاي خلاق پايدار ارائه كنيم.
کلمات کلیدی : کلید واژه : پایداری شهرهای خلاق تنوع فرهنگی تعامل هنری هامبورگ تورنتو.