نقش روانشناسی محیط در فرآیند طراحی معماری و آموزش آن

حمزه غلامعلی زاده¹ الهام جعفری²

1) استادیار معماری دانشکده هنر و معماری دانشگاه گیلان، گیلان،
2) دانشجوی دکترا دانشگاه آزاد رشت،هیئت علمی دانشکده سما رشت، دانشگاه آزاد اسلامی ، رشت،

محل انتشار : سومین کنگره بین المللی عمران، معماری و توسعه شهری(3icsau.ir)
چکیده :
پیمایش حاضر به دنبال کنکاشی جهت یافتن پاسخ این سوال است که دانش محتوایی روانشناسی محیط چگونه می¬تواند در فرآیند طراحی و آموزش رویه عملی طرح تاثیرگذار باشد. باتوجه به اینکه هدف از طراحی معماری ایجاد محیطی کالبدی برای زندگی انسان است، توجه به انسان، نیازها و خواسته¬های او حائز اهمیت می¬باشد. روانشناسی محیطی به عنوان حوزه¬ای میان¬رشته¬ای می¬تواند اطلاعات جامعی را در این زمینه در اختیار طراح گذاشته و به عنوان الگویی مناسب برای ارتقاء سطح کیفی آموزش طراحی معماری قلمداد شود. هدف از این تحقیق درک اهمیت دانش روانشناسی محیط و چگونگی کاربرد آن در فرآیند طراحی معماری و آموزش آن است. با تکیه بر این دانش استاد معماری می¬تواند راهکاری مناسب از فرآیند طراحی معماری را در اختیار دانشجویان گذاشته تا آنها بتوانند آگاهانه و هدفمند و با تکیه بر دانش محتوایی به طراحی بپردازند. لذا در پژوهش یادشده، ابتدا به شناخت کلی روانشناسی محیط، تاریخچه و چگونگی ایجاد این رویکرد و زمینه¬های مورد مطالعه آن پرداخته شد. سپس با مروری کلی بر فرآیند طراحی، رابطه و نقش روانشناسی محیطی در رویه عملی طراحی تبیین و در قالب نموداری بازنمایی شده است. درخاتمه مدل پیشنهادی شامل سیر سوال به جواب از فرآیند طراحی معماری، پیشنهاد گردید.
کلمات کلیدی : روانشناسی محیط طراحی معماری آموزش معماری دانش محتوایی رویه عملی طراحی.