اصول و روش‌های طراحی در بافت قدیم و تاریخی

نرگس صولت زاده¹ آژنگ بقایی² نسیم صولت زاده³

1) دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان ، ایران ،
2) استادیار گروه معماری ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان ، ایران ،
3) دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان ، ایران ،

محل انتشار : سومین کنگره بین المللی عمران، معماری و توسعه شهری(3icsau.ir)
چکیده :
بافت‌های قدیم و فرسوده شهری معمولا در هسته‌ی مرکزی شهر‌ها واقع شده‌اند، این محلات و بافت‌ها دارای ریشه‌های فرهنگی و تاریخی ارزشمندی هستند که هویت شهر و معماری ایران را تشکیل می‌دهند، و از طرفی مشکلات وپیچیدگی‌های اجتماعی و امنیتی خود را دارند.این محلات به دلیل فرسودگی شدید و نبود امکانات رفاهی و دسترسی‌ مناسب به خدمات شهری رو به زوال و نابودی هستند.معضلات بافت قدیم و فرسوده شامل ازهم گسیختگی ساختار فضایی، فرسودگی شدید کالبد بنا، ترک محله از سوی ساکنان اصیل و جایگزینی مهاجران و کارگران، تبدیل بناهای تاریخی به انبار و کارگاه، بوجود آمدن زمین‌های خالی و مخروبه، ساخت و ساز‌های نادرست و متضاد با این بخش و رعایت نکردن اصول و ظوابط طراحی و ساخت موجب بر هم زدن ریتم مناسب این بافت شده ، تمام این معضلات باعث از بین رفتن این بافت ارزشمند شده است.در این مقاله ابتدا با مطالعات کتابخانه‌ای به شناسایی و ویژگی‌های بافت قدیم و فرسوده پرداخته و عوامل موثر بر فرسودگی بافت قدیم بررسی شده و سپس نگاهی به تاریخچه طراحی در بافت قدیم در ایران و جهان انداخته شده و در نهایت ظوابط طراحی در بافت قدیم بیان شده است.
کلمات کلیدی : واژه‌هاي كليدي: بافت قدیم شناسایی بافت قدیم عوامل تاثیرگذار بر فرسودگی روش طراحی در بافت قدیم