بررسی پارامترهای موثر بر مقاومت نهایی تیرهای عمیق با بتن سبک تحت اثر بارگذاری استاتیکی روی وجه فوقانی

محسن رضائيان¹ عبدالرسول رنجبران²

1) دانشجوي کارشناسي ارشد دانشگاه شيراز -
2) دانشيار دانشکده مهندسي دانشگاه شيراز -

محل انتشار : سومین کنگره بین المللی عمران، معماری و توسعه شهری(3icsau.ir)
چکیده :
در سازه های بتن مسلح تیرها یکی از اعضای اصلی در مسیر انتقال بار هستند. زمانی که نسبت دهانه آزاد به عمق کلی آنها کمتر از 4 باشد، توزیع تنش و کرنش در مقطع به صورت غیر خطی خواهد بود که از این نوع تیرها به تیر عمیق تعبیر می‌شود. به همین دلیل رفتار و روشهای تحلیل این اعضا با تیرهای معمولی متفاوت است. نیاز به استفاده از سازه‌هایی با وزن کمتر مهندسان را به سمت استفاده از بتن سبک سوق داده است. از این رو مقاومت و پایداری تیرهای با بتن سبک نیازمند بررسی‌ها و تحلیل‌های دقیق و صحیح است. روشهایی که برای تحلیل و طراحی تیرهای عمیق توسعه یافته اند عموما بر مبنای مطالعات با بتن معمولی بوده است. لذا نیاز به صحت سنجی آنها برای بتن سبک خصوصا با در نظر گرفتن عوامل مهمی مانند ترد شکن بودن بتن سبک نسبت به بتن معمولی، احساس مي‌شود. در این بررسي پس از صحت سنجی مدل نرم افزاري بر مبنای نتایج آزمایشگاهی موجود، به بررسی تعدادی از پارامترهای موثر بر مقاومت نهایی تیرهای عمیق با بتن سبک پرداخته شده است. نتایج نشان می‌دهد که عواملی مانند مقاومت بتن و ضخامت جان تاثیر بسزایی در میزان بار نهایی دارد و اثر عواملی مانند آرماتور جان کمتر است. با افزایش مقاومت بتن میزان باربری تیر 10 درصد افزایش و میزان تغییر مکان حداکثری نیز تا 18 درصد کاهش می‌یابد. با افزایش ضخامت جان میزان مقاومت نهایی تا 3 برابر افزایش می‌یابد. همچنین نتایج حاکی از آن است که با افزایش آرماتورهای افقی به میزان 10 درصد، بار نهایی به میزان 5 درصد افزایش می‌یابد. فاکتور دیگر تاثیر گذار در میزان باربری اثر اندازه است که می تواند موجب افزایش یا کاهش مقاومت نهایی تیر تا میزان 50 درصد گردد.
کلمات کلیدی : تیر عمیق بتن سبک اجزای محدود مقاومت نهایی