بررسی تاثیر زمان و شیوه افزودن ابر روان کننده بر کارایی و مقاومت فشاری بتن

سید روح الله حسینی واعظ¹ حسین برزگر سلوکلائی² احمد اردکانی³

1) استادیار گروه مهندسی عمران دانشگاه قم
2) دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران موسسه آموزش عالی شهاب دانش و مدیر تحقیق و توسعه شرکت سدید بتن
3) دانشجوی کارشناسی مهندسی عمران دانشگاه قم

محل انتشار : سومین کنگره بین المللی عمران، معماری و توسعه شهری(3icsau.ir)
چکیده :
از اصلی ترین عوامل مؤثر بر مقاومت بتن نسبت آب به سیمان است. استفاده از روان‌کننده ها سبب کاهش این نسبت و در عین حال افزایش کارایی بتن و سهولت بتن ریزی می¬شود. در سال های اخیر و با روی کار آمدن نسل های جدید روان‌کننده ها که با نام ابر‌روان‌کننده (powerplasticizer) شناخته می شوند، فرهنگ استفاده از این مواد در میان طراحان و مجریان ساخت بتن در حال گسترش است. شایان ذکر است که اصلی ترین مشوق جهت استفاده از این مواد، دستیابی به بتن های پر‌مقاومت است. اما نکته ای که در این میان کمتر به آن توجه شده، بحث زمان و شیوه افزودن روان کننده‌هاست. در این مقاله با ارائه طرح‌های آزمایشگاهی به بررسی این مسئله پرداخته می شود. به این ترتیب که در طرح هایی یکسان، ابر‌روان‌کننده پلی کربوکسیلات اتر در زمان ها و روش های مختلف به بتن افزوده شده و آزمایش اسلامپ از طرح ها گرفته می شود و درنهایت مقاومت فشاری بتن مشخص می گردد. سپس با بررسی نتایج، راهکاری عملی که شیوه مؤثرتری برای استفاده بهینه از این ماده که از منظر کاربردی، قابل استفاده در کارخانه های بتن آماده می باشد، ارائه می شود.
کلمات کلیدی : ابر‌روان‌کننده کارایی مقاومت فشاری روش اختلاط پلی کربوکسیلات اتر