مدیریت و برنامه ریزی در توسعه گردشگری روستایی ( مطالعه موردی روستای جامخانه )

سید حسن رسولی¹ حسن احمدی² ثنا رحمانی³

1) کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه پیام نور ساری
2) استادیار دانشگاه پیام نور بابل
3) مدرس ،گروه هنر ومعماری، دانشگاه پیام نور، بجنورد

محل انتشار : سومین کنگره بین المللی عمران، معماری و توسعه شهری(3icsau.ir)
چکیده :
چکیده: گردشگری روستایی در ارتباط با توسعه روستایی و توسعه پایدار مورد توجه است . در واقع ، گردشگری روستایی نوعی گردشگری پایدار است که از منابع نواحی روستایی از جهت بهره وری ، اشتغال ، توزیع مناسب ثروت و درآمد ، حفاظت از محیط زیست و فرهنگ روستایی ، به کارگیری و مشارکت مردم محلی و شیوه مناسب هماهنگی و تطابق ارزش ها وعقاید سنتی با ارزش های عصر نوین ، به همراه دارد . شاید یکی از مهمترین دلایل عدم توجه به تورسیم روستایی، ضعف مدیریتی و برنامه ریزی نادرست باشد به طوریکه مدیران در انتخاب پروژوههای مناسب گردشگری دقت لازم را به عمل نیاورده و بدون توجه به آثار آن راه توسعه این صنعت را گرفته اند. به نظر می رسد بهترین راهکار مدیریتی در این زمینه ، مدیریت روستایی باشد. هدف این پژوهش بررسی مدیریت و برنامه ریزی در توسعه گردشگری روستایی روستای جامخانه می باشد. روش پژوهش حاضراز نظر هدف نوعی تحقیق کاربردی است از نظر روش توصیفی و از نوع زمینه یابی است یافته های پژوهش نشان داد که اختلاف معني داري در زیرساختهای موجود برای توسعه گردشگری و همچنین توسعه اقتصادی موجود برای توسعه گردشگری وجود دارد. و بین اشتغال موجود و توسعه گردشگری اختلاف معنی داری مشاهده نشد. نتیجه پژوهش حاکی از آن است که مدیریت و برنامه ریزی در توسعه گردشگری روستایی با توسعه اقتصادی روستایی رابطه معنی داری دارد. در این پژوهش تلاش شده است که ضمن بیان اصول و مفاهیم گردشگری روستایی و ارتباط تنگاتنگ آن موضوع توسعه روستایی، به معرفی جاذبه های و ظرفیتهای گردشگری که منجر به توسعه روستا شد، در روستای جامخانه از توابع بخش مرکزی شهرستان میاندرود (استان مازندران ) پرداخته شده، در پایان به ارائه راهکارهای گوناگون برای اجرایی شدن طرحهای گردشگری و توسعه این فعالیت به منظور توسعه روستای جامخانه اقدام شده است.
کلمات کلیدی : مدیریت توسعه روستایی توسعه گردشگری روستای جامخانه