سیر تحول میادین در دوره معاصر ایران با رویکرد تعامل اجتماعی

وحیده رحیمی مهر¹

1) دانشجوی دکتری معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب

محل انتشار : سومین کنگره بین المللی عمران، معماری و توسعه شهری(3icsau.ir)
چکیده :
در قلمرو فضاهای شهری ایران میدان به نوعی مفهوم میانه و محاط را به به ذهن متبادر می‌نماید.که در عین برپایی یا برگزاری فعالیت‌های‌ گوناگون،محل نظاره و منظر کسانی است که بر کناره‌ی آن قرار می‌گیرند. میادین در دوره معاصر به سبب رشد سريع جمعيت و وسعت شهرها و نيز گسترش استفاده از اتومبيل و... تغيير شكل ناگهاني پيدا كرده و عملكرد واقعي خود را از دست داده اند. حضور اتومبیل در فضای شهری که به خیابان رونق بخشید و بزرگراه ها را مقبول ساخت، میدان را قربانی کرد و انسان را از حضور در جامعه و تعاملات رو در رو معاف نمود و او موجودی منزوی در اتومبیل خود ساخت. به عبارت ديگر نه تنها اصول شهرسازي و معماري و طراحي شهري گذشته ناديده گرفته شد، بلكه اصول و معيارهاي منطقي نيز ارائه نگرديد. به دلیل اینکه جای خالی فضایی چون میدان در شهر ها، عواقب اجتماعی را می زاید، در نتیجه باید نسبت به آن توجه کرد. این پژوهش به دنبال یافتن تغییرات میدان شهری از دوره قاجار تا انقلاب و علل تغییرات می باشد. بدین منظور این نوشتار با مقايسه می کوشد در ابتدا با تعریف میدان و تعامل اجتماعی و سپس به بررسی تحول میادین در دوره های مختلف تاریخی ایران بپردازد. روش گردآوری اطلاعات بصورت کتابخانه ای است و روش تحقیق نیز از نوع قیاسی تحلیلی خواهد بود
کلمات کلیدی : میدان سیر تحول تعامل اجتماعی دوره معاصر