رعایت شاخص های پایداری در مناطق گردشگری: مطالعه موردی منطقه 22 تهران

مصطفی محمودی¹

1) دانشجوی دکتری گردشگری، دانشگاه علامه طباطبایی، ایران -

محل انتشار : سومین کنگره بین المللی عمران، معماری و توسعه شهری(3icsau.ir)
چکیده :
صنعت گردشگری بعنوان یکی از موتورهای رشد اقتصادی شهرها مورد استفاده قرار می گیرد. توسعه گردشگری را صرفاَ نمی توان توسط مؤلفه هاي مستقيم اقتصادي و مادي تضمين كرد و همچنین گردشگری انبوه بعد از به وجود آمدن دیدگاه های توسعه پایدار دچار چالش گردیده است، در نتیجه برای رشد بلند مدت مناطق گردشگرپذیر توجه به اصول پایداری توصیه اکید می شود. مقاله حاضر قصد دارد تا به بررسي میزان رعایت شاخص پایداری در فعالیت های گردشگری منطقه 22 شهر تهران بپردازد. روش بررسی، تلفیقی از روش اسنادی و پیمایشی است؛ جامعه آماری با استفاده از فرمول کوکران شامل 150 نفر مردم بومی که به صورت نمونه گیری سهمیه ای انتخاب شده اند. داده های اسنادی مقاله از طریق ادارات موجود در منطقه تهیه گردیده است. یافته های تحقیق نشان دهنده در کنار توجه زیاد به بحث محیط زیست در منطقه و شاهد ضعف در رعایت استانداردهای ساختمان سازی و عدم استفاده از منابع انسانی موجود در منطقه هستیم. از جمله پیشنهادات علمی می توان به تشکیل تیم های گردشگری، تجاری سازی جاذبه ها، توانمندسازی ساکنین و نیز کنترل ساختمان سازی در منطقه 22 اشاره نمود.
کلمات کلیدی : گردشگری گردشگری شهری توسعه پایدار گردشگری پایدار شهر تهران