اثر فوق روان کننده با پایه ی پلی کربوکسیلیک-اتر بر روی خصوصیات رفتاری دوغاب سیمان تزریقی در عملیات نیلینگ

جواد شیبانی¹ رضا ضیایی موید² علیرضا اردکانی³

1) دانشجوی کارشناسی ارشد عمران گرایش خاک و پی، دانشگاه بین المللی امام خمینی
2) دانشیار دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)
3) استادیار دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)

محل انتشار : سومین کنگره بین المللی عمران، معماری و توسعه شهری(3icsau.ir)
چکیده :
چكيده در این تحقیق تلاش شده با آزمایش های مقاومت فشاری روی نمونه های مکعبی دوغاب و همچنین آزمایش قیف کارایی دوغاب تاثیر عواملی همچون نسبت آب به سیمان، میزان افزودنی از نوع فوق روان کننده و زمان گیرش بر دوغاب و مقاومت فشاری نمونه های دوغاب 1، 3، 7 و 28 روزه بررسی شود. بدین منظور 4 نسبت آب به سیمان مختلف (35/0، 38/0، 4/0و 5/0) در نظر گرفته شد که ازاین بین دو نسبت شرایط را ارضا نمی‌کردندو درنتیجه فوق روان کننده با درصدهای وزنی سیمان (2/0% برای نسبت آب به سیمان38/0 ) و (5/0% برای نسبت آب به سیمان 35/0) درنظر گرفته شد. در مجموع 12 آزمایش کارایی دوغاب (دوآزمایش برای هر طرح اختلاط) و 72 آزمایش مقاومت فشاری (سه آزمایش برای هر طرح اختلاط در 4 زمان گیرش (1، 3، 7 و 28 روزه)) انجام شد. نتایج آزمایش ها حاکی از آن است که با افزودن فوق روان کننده با پایه ی پلی کربوکسیلیک-اتر علاوه براینکه امکان این وجود دارد که نسبت آب به سیمان تا مقادیر بسیار پایین کاهش داده شود و درعین حال کارایی مطلوب برای تزریق وجودداشته باشد، می‌توان به دوغاب سیمانی با مقاومت فشاری بسیار بالا دست یافت.
کلمات کلیدی : واژه‌هاي كليدي: دوغاب سیمان فوق روان کننده با پایه پلی کربوکسیلیک-اتر نسبت آب به سیمان مقاومت فشاری زمان گیرش