مسجد ایرانی -اسلامی، بیانی از بازشناسی فرهنگ معماری بومی

علی کبیری سامانی¹ حمیده بابایی² روناک اردلانی³

1) هیئت‌علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد هرند،
2) کارشناسی ارشد معماری،
3) کارشناسی ارشد

محل انتشار : سومین کنگره بین المللی عمران، معماری و توسعه شهری(3icsau.ir)
چکیده :
معماری ایران که یکی از غنی‌ترین نمونه‌های معماری بومی با دستاوردهای غیرقابل‌انکار در جهان است، درگذر از دوران اسلامی به یکی از نمونه‌های موفق معماری مفهومی و معناگرا تبدیل‌شده است. درعین‌حال تأثیر کالبد و فرم معماری به‌عنوان ظرف مکانی که معلولی از فرهنگ جامعه است در بازشناسی این مفاهیم و معانی تأثیر بسزایی داشته است در این راستا مسجد به‌عنوان بااهمیت‌ترین فضای معماری ایرانی - اسلامی، همواره نقش بسیار پررنگی را در شکل‌گیری و روند توسعه‌ی معماری بومی بر عهده داشته است. این پژوهش که با استفاده از روش تحلیلی– توصیفی و مطالعات میدانی- کتابخانه‌ای صورت گرفته بر آن است ضمن بیان ادبیات موضوع، ویژگی‌های معماری بومی در مسجد جامع فهرج را موردبررسی قرار داده است. نتایج حاکی از آن است معماری ایرانی معماری مستقلی است که همه عناصر زیبایی معماری بومی را با در نظر گرفتن ویژگی‌های اسلامی در خود جای‌داده است به‌گونه‌ای که هویت و فرهنگ اسلامی را به تصویر می‌کشد.
کلمات کلیدی : واژه‌هاي كليدي: مسجد معماری ایرانی- اسلامی فرهنگ معماری بومی