تعيين راهبردهای مناسب جهت بهبود چرخه مدیریت بحران

حمزه بهروزی¹ سیده مریم حسینی² غلامعلی فخاری اشرفی³

1) کارشناس ارشد برنامه ریزی شهری-دانشگاه پیام نور مرکز بابل،ایران
2) دانشجوی كارشناسي ارشد مدیریت لجستیک در حوادث – مرکز علمی کاربردی هلال احمر مازندران
3) دکتری علوم تربیتی، گرایش مدیریت آموزشی

محل انتشار : سومین کنگره بین المللی عمران، معماری و توسعه شهری(3icsau.ir)
چکیده :
با توجه به انكار ناپذير بودن وقوع بحرانها و آسيب پذيري كشور ايران در مواجهه با بلايا در این پژوهش سعی بر آن شد تا با آشنایی در خصوص مدیریت بحران و میزان آسیب پذیری در برخورد با حوادث غیر مترقبه مواردی اعلام و پس از شناسایی چرخه موجود که بعنوان متداول ترین الگو جهت مدیریت بحران است به بررسی ،جهت کارآمدتر نمودن آن پرداخت به همین منظور با مطالعات میدانی به عمل آمده و استفاده از تجربیات گذشته و همچنین تهیه و توزیع پاسخنامه بین دست اندرکاران امر مدیریت بحران اقدام به سنجش راهبردهای کنونی چرخه مدیریت بحران گردید تا با تجزیه و تحلیل آنها راهکارهای مناسب اتخاذ گردد. روش : پژوهش حاضر از نوع تحقيق ، كاربردي و از نظر روش تحقيق توصيفي–آماري مي باشد.جامعه آماري مورد پژوهش 30 نفر از دست اندركاران و كارشناسان خبره امر مديريت بحران و دستگاهها و ارگانهاي خدماتي و امدادرسان در سوانح و حوادث از قبيل مديريت بحران ، آتش نشاني و خدمات ايمني ، جمعيت هلال احمر و ... مي باشد. یافته ها : هر یک از راهبردهای بهبود چرخه مدیریت بحران، یعنی تحلیل خطر پذیری ، پیشگیری و کاهش اثرات مخرب ، آمادگی،پیش بینی وهشدار اولیه ،پاسخگویی و بازیابی ،از یک توزیع نرمال برخوردار هستند،زيرا (05/0 =α<Sig.).مي باشد. نتیجه گیری : بررسی ها نشان داد که در سطح اطمینان 99 درصد (01/0=α)، هر یک از راهبردها در بهبود چرخه مدیریت بحران موثر می باشند، و در تجزیه و تحلیل ترتیب اثرگذاری نشان داد که در سطح اطمینان 99 درصد (01/0=α)،ترتیب تاثیرگذاری هر یک از راهبردهای بهبود چرخه مدیریت بحران، متفاوت است، چرا که (01/0=α <0001/0=Sig.) مي باشد. بنابراین، در رتبه بندی راهبردهای بهبود چرخه مدیریت بحران پیشگیری و کاهش اثرات مخرب (بامیانگین رتبه ای: 57/4) بالاترين و تحلیل خطر پذیری (بامیانگین رتبه ای: 32/2)پايين ترين اولويت را دار مي باشند
کلمات کلیدی : كلمات کلیدی: راهبردهای اساسی مدیریت بحران چرخه بلایا