بررسی رابطه متقابل دگرگونی کالبد محلات تاریخی بر هویت اجتماعی ساکنین. نمونه موردی: محله تاریخی ارامنه اصفهان (جلفا).

احمدرضا شیروانی دستگردی¹ جوزپه دلوکا² حمیدرضا شیروانی دستگردی³

1) کاندیدای دکترای برنامه ریزی شهری و منطقه ای، دانشگاه مطالعات فلورانس، ایتالیا-
2) دانشیار، دانشکده برنامه ریزی شهری و منطقه ای، دانشگاه مطالعات فلورانس، ایتالیا-
3) کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان، ایران-

محل انتشار : سومین کنگره بین المللی عمران، معماری و توسعه شهری(3icsau.ir)
چکیده :
بافت های تاریخی به عنوان بزرگ ترین میراث بر جا مانده از شهرهای گذشته در دل شهرهای جدید جای گرفته اند. در ایران شمار شهرهای تاریخی و بافت های تاریخی آنها قابل توجه هستند و هر کدام از آنها در مرتبه ی خاصی از اصالت تاریخی و غنای ساختاری و کالبدی قرار گرفته اند. در دوران معاصر بافت های تاریخی ایران با فروپاشی بنیان های سنتی و اجتماعی خود مواجه گشته اند و در شرایط ناپایدار کالبدی و اجتماعی قرار گرفته اند. اين مقاله بر اين فرض استوار شده است كه تغيير پارامترهاي فضايي در محلات تاریخی رابطه مستقيمي با تغييرات كالبدي آن دارد. جلفای اصفهان، از محلات تاریخی منحصر بفرد و ارمنی نشین با قدمت حدود چهار قرن است که تحت تاثیر طرح های توسعه شهری در روند تنزل ارزش های تاریخی و اجتماعی خود قرار گرفته است. این پژوهش به دنبال یافتن و بررسی علل این تغییرات فضایی است. نتایج این تحقیق نشان می دهد که طرح های جامع توسعه شهری اصفهان در دوران معاصر که بدون شناخت زمینه و ارزش های فرهنگی موجود در بافت های تاریخی بر آن ها تحمیل گردیده اند و همچنین غفلت برنامه ریزان شهری در توانمندسازی و تثبیت جایگاه اجتماعی ارامنه سبب ایجاد تغییرات فضایی گسترده ای در جلفا گردیده است.
کلمات کلیدی : کلید واژه ها: دگرگونی محلات تاریخی هویت اجتماعی تغییرات فضایی جلفا.