تعیین سطح خدمت تقاطع های بدون چراغ راهنمایی بدون استفاده از مقادیر پیش‌فرض HCM برای سرفاصله زمانی بحرانی
تعیین سطح خدمت تقاطع های بدون چراغ راهنمایی بدون استفاده از مقادیر پیش‌فرض HCM برای سرفاصله زمانی بحرانی
ارش رساءایزدی1 معین عسکری2 نوید ندیمی3
1) کارشناسی ارشد مهندسی ترافیک و برنامه ریزی حمل و نقل دانشگاه صنعتی شریف،
2) دانشجوی دکتری مهندسی ترافیک و برنامه ریزی حمل و نقل دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی-
3) استادیار دانشکده مهندسی عمران دانشگاه شهید باهنر کرمان،
محل انتشار :
سومین کنگره بین المللی عمران، معماری و توسعه شهری(3icsau.ir)
چکیده :
یکی از مباحث مهم در مهندسی ترافیک تعیین سطح خدمت تسهیلات و زیرساخت های ترافیکی است و تعیین سطح خدمت تقاطع های بدون چراغ از جمله آن ها است. سطح خدمت تقاطع های بدون چراغ مستقیماً به تأخیر کنترلی تقاطع بستگی دارد و از مهم ترین عوامل اثرگذار بر تأخیر کنترلی، سرفاصله زمانی قابل‌قبول برای استفاده‌کنندگان از تقاطع است. در HCM2000 محاسبه ی سرفاصله زمانی قابل‌قبول طی فرآیندی با استفاده از ضرایب ثابت تعیین می شود. این ضرایب بر مبنای رفتارهای ترافیکی در ایالات‌متحده آمریکا به دست آمده اند و به دلیل تفاوت رفتارهای ترافیکی رانندگان ایرانی با رانندگان آمریکایی، سرفاصله ی زمانی قابل‌قبول دو کشور با هم متفاوت است و استفاده از مقادیر پیش‌فرض HCM2000 برای کشور ایران نتایج دقیقی در بر نخواهد داشت. در این مطالعه برای تعیین سطح خدمت تقاطع بدون چراغ از سرفاصله ی زمانی بحرانی قابل قبول مربوط به همان چراغ استفاده شده است. از جمله مهم ترین نتایج این مطالعه سرفاصله زمانی قابل‌قبول کمتر برای رانندگان ایرانی هنگام عبور از تقاطع های بدون چراغ است. همین موضوع سبب کاهش تأخیر کنترلی در تقاطع و افزایش سطح خدمت تقاطع مد نظر شده است.
کلمات کلیدی :
سطح خدمت
تقاطع بدون چراغ راهنمایی
سرفاصله¬ی بحرانی
تأخیر کنترلی