دو رویکرد معماری پایدار: "ساختمان انرژی صفر و ساختمان سبز"

مرضیه هادی¹ فاطیما بهادری² نیلوفر ونهری³

1) 1دانش آموخته¬ی کارشناسی ارشد مهندسی محیط زیست، دانشگاه صنعتی اصفهان،
2) دانشجوی کارشناسی معماری، دانشگاه آزاد خوراسگان اصفهان،
3) دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد خوراسگان اصفهان،

محل انتشار : سومین کنگره بین المللی عمران، معماری و توسعه شهری(3icsau.ir)
چکیده :
امروزه اهمیت، قابلیت اطمینان و در دسترس بودن منابع انرژی، امری ضروری در پایداری و توسعه اقتصادی جوامع می¬باشد. مصرف انرژي در بخش ساختمان به جهت برقرار کردن شرایط آسایش ساکنان، بيشترين ميزان مصرف انرژي در جهان را به خود اختصاص داده است. بنابراین بررسی راه¬های کاهش مصرف انرژی و یا ذخیره آن ضروری بنظر می¬رسد. از جمله رویکردهای معماری پایدار در این زمینه، ساختمان¬های انرژی صفر و ساختمان¬های سبز می¬باشد. ساختمان¬های انرژی صفر به ساختمان¬هایی اطلاق می¬شوند که مصرف سالانه انرژی آنها صفر و هیچ آلاینده¬ی کربنی تولید نمی¬کنند. ساختمان¬های سبز یا دوستدار طبیعت، علاوه بر اینکه استفاده از انرژی¬های تجدیدپذیر در آن¬ها اولویت دارد و مصرف انرژی آن ناچیز می¬باشد، مصالح آن نیز از منظر زیست محیطی مورد ارزیابی قرار می¬گیرد و کمترین ناسازگاری را با اکوسیستم اطراف دارد. در این مقاله تلاش شد با توصیف هردو رویکرد و بررسی مزایای هریک، به قیاس این دو نوع ساختمان پرداخته شود.
کلمات کلیدی : کاهش مصرف انرژی ساختمان انرژی صفر ساختمان سبز معماری پایدار.