بررسی وضعیت اقتصادی و اجتماعی عشایری دهکده توریستی شیروان و ارایه راهکارهای مناسب جهت طراحی و ساماندهی

نیلوفر اصغری¹ سمیرا طالب الحق² علیرضا باوندیان³

1) دانشجوی کارشناسی ارشد معماری - گروه معماری، واحد گنبد کاووس، دانشگاه آزاد اسلامی، گنبد کاووس، ایران
2) دانشجوی کارشناسی ارشد - گروه معماری، واحد گنبد کاووس، دانشگاه آزاد اسلامی، گنبد کاووس، ایران
3) دکترای معماری - گروه معماری، واحد گنبد کاووس، دانشگاه آزاد اسلامی، گنبد کاووس، ایران

محل انتشار : سومین کنگره بین المللی عمران، معماری و توسعه شهری(3icsau.ir)
چکیده :
وضعیت اقتصادی و اجتماعی شهر بجنورد در دهه های اخیر و روند رو به افزایش مهاجرتها و اسکانهای بدون برنامه، عامل بسیاری از ناهنجاریهای اقتصادی – اجتماعی در جامعه دهکده توریستی بوده است( امیراحمدی، 1372). از طرفی ناکارآمد بودن نحوه معیشت فعلی افراد دهکده توریستی، ضرورت ارایه راهبرد عملی و الگوی ساماندهی مناسب تکیه بر مطالعات اقتصادی و اجتماعی را بیش از پیش آشکار می سازد. همچنین ساماندهی دهکده توریستی باعث می شود که منابع طبیعی، هر چه بیشتر حفاظت شود و از تخریب آنها جلوگیری به عمل آید (سازمان جنگلها و مراتع کشور، 1379). به علاوه شکل های دیگر از دامپروری وجود دارد که قادرند جایگزین شکلهای سنتی آن شوند و دارای توجیهات اقتصادی به مراتب بالاتری هستند. براساس مطالعات انجام یافته در این تحقیق مشخص می شود که جامعه شهری به ویژه دهکده توریستی شیروان به دلیل رویارویی با مشکلات اقتصادی و اجتماعی در شیوه ی فعلی دامداری و کوچ در مسافت طولانی آمادگی پذیرش طرحهای ساماندهی را دارند (هراتی، 1380). از طرفی ایجاد و توسعه دامپروریهای صنعتی و نیمه صنعتی در سطح منطقه نیاز عشایر را به کوچ در مسافت های طولانی منتفی می سازد. مکان های مناسبی در منطقه جهت ساماندهی دهکده توریستی شیروان وجود دارد.
کلمات کلیدی : اقتصادی اجتماعی شیروان دهکده توریستی