بررسی ریز فاکتورهای موثر در طراحی مجموعه مسکونی در محدوده تاریخی اصفهان

محمد جواد صدیقی¹ عبدالباقی مرادچله² مهدی کیوان³

1) دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد گنبد کاووس،
2) استادیار معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد گنبد کاووس،
3) استادیار معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد خوراسگان،

محل انتشار : سومین کنگره بین المللی عمران، معماری و توسعه شهری(3icsau.ir)
چکیده :
این پژوهش سعی‌ بر آن دارد که که به واسطهٔ باز زنده سازی مفاهیم معماری سنتی‌، بومی و منطقه‌ای، اصول و معیارهای مناسب را در راستای‌ پیوند میان صنعت و مدرنیته در محیط زیست انسان ارائه دهد. در این پژوهش ابتدا موضوع مسکن به عنوان یکی‌ از ضروری ترین نیازهای زیستی انسان مورد نظر قرار گرفت و سپس با بهره‌گیری از مطالعات تاریخی‌ و تجربیات گذشتگان در خصوص معماری سنتی‌ اصفهان و در ادامهٔ آن محله‌ پا قلعه به عنوان مکانی که در ادوار مختلف تجربیات گذشتگان را در خود جایی داده است از جهت تاریخی‌ و میدانی مورد مطالعه قرار گرفت. سپس هم راستا با تحقیقات، آزمون‌های طراحی مرتبط با موضوع انجام پذیرفت که با بهرگیری همزمان آزمون و طراحی، زوایای پنهان در موضوع مورد نظر آشکار گردید. در راستای‌ مطالعات و آزمون‌های صورت گرفته و همچنین انس با موقعیت جغرافیای محله‌ پا قلعه اصفهان، واقع در میان مکان های چون چشمهٔ باقرخان خوراسگانی، انگورستان ملک و مسجد ملک، به عنوان نمایه ای از هویت و فرهنگ شهر نشینی اصفهان، که هرکدام مشتقاتی را شامل می شوند، ملاحظات و راهکارهایی به تفکیک فرم و کالبد، عملکرد فضای و همچنین ملاحظاتی که تاثیر دو عامل ذکر شده به طور همزمان در آن جاری است ارائه گردید که در همنشینی مناسب با بناهای معاصر و گذشته و به طبع آن‌ آشتی انسان با تجربیات مفید گذشته را باعث می شود. شیوه هایی که علی‌‌رغم بهره‌گیری از تکنولوژی جدید، خود را در برابر تجربیات گذشته که خود متولد آن‌ است قرار ندهد و در نتیجه با بهره‌گیری و بکارگیری تجربیات گذشته، انسان را کمتر مورد آزمایش مجدد قرار دهد.
کلمات کلیدی : فرهنگ هویت همنشینی خانه تغییرات داخلی اصفهان