راهکارهای پایداری برای بهینه سازی مصرف انرژی در خانه سالمندان با استفاده از شاخص هاي زيست اقليمي (مطالعة موردي : شمالِ شهرتهران)

ندا غفاری سعداباد¹ علی پناهی² صغری نیرومند شیشوان³

1) دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامي واحد عجب شیر، ایران-
2) استاديار گروه برنامه ريزي شهري،واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران-
3) کارشناس ارشد معماری، عضو هیأت علمی دانشگاه بناب، ایران-

محل انتشار : سومین کنگره بین المللی عمران، معماری و توسعه شهری(3icsau.ir)
چکیده :
در نواحی مختلف استان تهران به علت موقعیت ویژه جغرافیایی، آب و هوای متفاوتی شكل گرفته است. بطوری که از شمال به نواحی کوهستانی و از جنوب به نواحی کویری منتهی می شود. در این تحقیق ، شمالِ شهر تهران که تحت تأثیر شرایط آب و هواییِ کوهستانی است، جهت مطالعاتِ معماری همساز با اقلیم انتخاب شده است. برای دست یابی به اهداف تحقیق در این مقاله از روش تحلیلی – توصیفی بهره گرفته شده، و مساکن آن بر پایۀ روش های تجربی، نظیر (جدول زیست اقلیمیِ اولگی، جدول بیوکلیماتیک ساختمانی گیونی، جداول ماهانی) برای تعیین محدودۀ آسایشِ حرارتی، در شبانه روز مورد توجه قرار گرفته است. در ابتدای این پژوهش توجه به اهمیت برخی از پارامترهاي هواشناسی نظیر دما، باد و رطوبت، برای دورة آماري 23 ساله (2010- 1988) شمالِ تهران تعيين شده است. هدف از این مقاله توجه به اهمیت معماری پایدار و مفهوم آن در عصر حاضر، و بهینه سازی مصرف انرژی در خانۀ سالمندان، بعنوان یک خانۀ کاربردیِ مهم، مورد بررسی قرار می گیرد. طبق نتایج حاصله، با رعایت اصول معماری هم ساز با اقلیم؛ ساختمان ها به صورت فشرده همراه با حياط، با بافت متراكم مناسبتر می باشند، و جهت دریافت انرژی خورشیدی در طول سال، جهت جنوب تا ۳۰ درجه شرقی، و جهت ۱۵ تا ۶۰ درجه غربی مناسب ترین جهت ها محسوب می شوند. اندازه بازشوها در اندازه كوچك توصیه می شود، و استفاده از مصالح با ظرفیت حرارتی بالا جهت جذب، و ذخیره حرارت خورشید توصیه می گردد.
کلمات کلیدی : " پایداری"بهینه سازی"خانۀ سالمندان" شمالِ تهران"انرژی خورشید"