مقایسه تطبیقی پروژه های ساماندهی منظر شهری تهران با تجارب جهانی بر اساس شاخص های منظر بومگرا(اکولوژیک)

میترا عظیمی¹ مونا علیزاده یگانه²

1) کارشناسی ارشد معماری گرایش منظر
2) کارشناسی ارشد معماری

محل انتشار : سومین کنگره بین المللی عمران، معماری و توسعه شهری(3icsau.ir)
چکیده :
پایداری به عنوان یک نگرش نوین در حوزه‌های مختلف از جمله معماری، معماری‌منظر و طراحی شهری، نوعی نگرش اخلاقی را در رویکرد انسان با جهان هستی را مطرح می‌کند که در آن نحوه زیست و عمل انسان در رابطه با سایر ارکان هستی مورد توجه قرار می‌گیرد و عمل به آن، می‌تواند باعث رشد کیفیت زندگی در شهرهای در حال توسعه گردد. بنابراین، در عصر جهانی شدن و رقابت میان شهرها، توان این حوزه‌های مهندسی با تاکید بر گفتمان توسعه شهري پایدار و زیبایی‌شناسی اکولوژیک، به عنوان ابزاری جهت توسعه اقتصادی شهرها مطرح گشته و نقش و وظایف نوینی برخود پذیرفته است. اهمیت این موضوع بویژه در شهرهای مهم و رو به رشد ایران بیشتر است؛ شهرهایی نظیر تهران، تبریز، اصفهان و غیره که متاثر از توسعه شهری و مسایل ناشی از آن، به شدت نیازمند توجه حوزه‌های تخصصی نظیر معماری منظر برای رفع مسائل محیط زیستی و افزایش کیفیت فضاهای باز شهری هستند. محتوای این مقاله، بر بررسی و مقایسه تطبیقی اصول طراحی منظر در پروژه های طراحی منظر شهری ایران و چند شهر پیشرو در طراحی شهری پایدار در آمریکا و استرالیا تمرکز یافته است و جایگاه و چگونگی طرح و مداخله دیدگاه‌های کل‌نگر در طراحی منظرشهری با رویکرد اکولوژیک و روند سلسله مراتبی تدقیق تصمیمات از سطح استراتژی تا سطح خرد(طراحی عناصر سیما و منظر فضاهای عمومی) در هر یک از پروژه ها، بررسی شده است. دو خیابان ولیعصر(عج) و پانزده خرداد در تهران، خیابان های مونتگمری و گرینزبرگ در آمریکا و خیابان جرج سیدنی در استرالیا برای این مهم، انتخاب گردید.در نهایت پیشنهاد گردید با استفاده از تجربیات موفق کشورهای توسعه یافته در حوزه منظرشهری پایدار، بخصوص در روند تصمیم گیری تا جزییات اجرایی، برای رفع معضلات محیط زیستی و رونق فضاهای عمومی شهری بویژه خیابان‌ها، موجبات رشد اقتصادی، اجتماعی و سلامت محیط زیست شهرهای ایرانی در حال توسعه را در آینده فراهم آورد.
کلمات کلیدی : توسعه شهری پایدار منظرشهری پایدار زیبایی شناسی اکولوژیک خیابان