فرم معماری گنبدی نیروگاه هسته‎ای

عبدالحسین مطور1 احسان صدیق2 سها پور محمد3

1) دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بوشهر، ایران
2) دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بوشهر، ایران
3) دکترای معماری، مدرس مدعو دانشگاه آزاد اسلامی واحد بوشهر، ایران

محل انتشار : سومین کنگره بین المللی عمران، معماری و توسعه شهری(3icsau.ir)
چکیده :
از دیر باز انسان برای هماهنگی با محیط پیرامون خود، از اشکال طبیعی الگوهای بارزی را درک کرده است بطوریکه این مسئله باعث شده که هرکدام از این اشکال در پیشبرد اهداف وضعیتی و زیست محیطی تاثیر گذار باشد. انسان اولیه از شکل ماه و خورشید در خانه‎های دایره‎ای و حتی بعدها در اماکن مقبره‎ای و مقدس استفاده کرد. دایره در وهله اول نقطه‎ای است گسترش یافته، سمبولیسم یا تفسیر نمادین آن در برگیرنده مفاهیم کمال، یکپارچگی و نبود هر نوع تمایز و تفکیک است. شکل دایره به تنهایی یک سطح دو بعدی است و از دوران دایره حول مرکز خود و بصورت سه بعدی کره را شکل می دهد. از امتیازات سقفهای گنبدی ذخیره مقاومتی بیشتر، به دلیل داشتن درجات نامعینی بالا، در مقایسه با سایر سازه‎های متداول دارد و همچنین سختی و صلبیت زیاد قابلیت استثنایی برای حمل بارهای بزرگ متمرکز و غیر متقارن می باشد. روش انجام تحقیق در این پژوهش، روش کاربردی می باشد تا دلایل استفاده از شکل کروی-گنبدی در نیروگاه هسته‎‎ای را مورد بررسی قرار داد. در نیروگاه هسته‎ای، سوخت مورد استفاده اورانیم غنی شده است. اورانیوم بصورت قرصهای بسیار کوچکی در داخل میله‎های بلند قرار گرفته و در راکتور قرار می‎گیرد. فعل و انفعالات قرصهای اورانیم باعث ایجاد انرژی گرمایی بالایی میشود که عدم کنترل آن فاجعه خواهد بود. لذا فرم معماری بنای رآکتور طوری است که در صورت بروز مشکل بیرونی و درونی قابلیت تأمین ایمنی لازم را داشته باشد.
کلمات کلیدی : فرم شکل هندسی گنبد نیروگاه هسته‎ای