نقش طبیعت در فرمهای خلاق معماری

محمدحسین عابدی¹ سیده فاطمه عباسی²

1) دانشجوی دکتری معماری دانشگاه ازاد اسلامی واحد علوم تحقیقات
2) دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه شمس گنبدکاووس

محل انتشار : سومین کنگره بین المللی عمران، معماری و توسعه شهری(3icsau.ir)
چکیده :
انسان، طبیعت و معماری سه واژه ای است که همواره یکدیگر را پوشش داده و کامل کننده یکدیگرند، به عبارتی هدف هر سه زندگی است . بنابر این میتوان گفت این همان زندگی است برای انسانی که در طبیعت و کنار آن برای خود سر پناهی بنام معماری می سازد . هدف از مقا له حاضر بررسی روابط متقا بل معماری و طبیعی و نقش محیط طبیعی و تعامل آن با محیط مصنوع ساخته های دست بشر است . آیا فضای معماری كه اصلی‌ترین وجه معماری است، از طریق اصلی‌ترین وجه زندگی یعنی خلاقیت می‌تواند ایجاد شود. و این که انسان با ایده از چه چیزی توانست به خلق آثار بپردازد و اینکه آیا انسان به عنوان معمار و طبیعت به عنوان الگو می توانند بر یکدیگرتاثیر بگذارند . به نظر می رسد انسان به عنوان موجودی خلاق توانسته است با ایده گرفتن از طبیعت به پیشرفتهای زیادی دست یابد و یه رابطه منظم و بسیار نزدیک بین طبیعت و سازه های دست خود به وجود آورد که این دو در کنار هم بتوا نند ارتباطی تنگاتنگ و بسیار وابسته داشته باشند .روش تحقیق مورد استفاده در این نوشتار "روش تحقیقی – ا ستنتاجی – و پژوهشی " است که میتوان آثار رایت را نام برد که عضوی از طبیعت است به گونه ای که توانسته است اثر را در داخل طبیعت و طبیعت را درون ،آثار خود جای دهد .انسان در دو مرحله با جهان مواجهه دارد،ابتدا درک از فضای هستی و سپس ساختن او بر اساس درکش از فضای هستی. اساسی ترین بحث رابطه انسان با و ادراک محیط اطرافش، نحوه نگرش انسان به آن است.
کلمات کلیدی : واژه‌هاي كليدي: معمار -طبیعت – معماری – نقش طبیعت برفرمهای خلاق معماری