بررسی روابط پیشنهادی آیین نامه طراحی ساختمان ها در برابر زلزله ی ایران برای در نظرگیری اثرات اندرکنش خاک – سازه

یاشار مصطفایی¹ آرمین بدخشان²

1) دانشجوی کارشناسی ارشد عمران گرایش حاک و پی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد سلماس،
2) کارشناس ارشد عمران گرایش سازه، دانشگاه صنعتی شاهرود،

محل انتشار : سومین کنگره بین المللی عمران، معماری و توسعه شهری(3icsau.ir)
چکیده :
در سازه معمولا تکیه گاه، صلب و تغییر شکل ناپذیر فرض میشود واز انعطاف پذیری خاک زیر سازه صرفنظر می شود ولی مشاهدات تجربیات گذشته نشانگر این واقعیت است که عامل تغییر شکل پذیری خاک علاوه برتغییر خصوصیات حرکت آزاد زمین در سطح ممکن است به علت اندرکنش خاک و سازه تغییرات قابل ملاحظه ای در واکنش سازه در مقابل زلزله نیز ایجاد نماید.تاثیر پدیده اندرکنش بر روی واکنش سازه ممکن است در مقایسه با واکنش سازه واقع بر تکیه گاه صلب بسته به خصوصیات سازه و خاک بصورت کاهنده و یا بصورت افزاینده و تقویت کننده باشد موارد اشاره شده نشانگر این واقعیت است که بررسی و تعیین رفتار سازه در مقابل زلزله با صرفنظر نمودن از پدیده اندرکنش سازه و خاک کاری عبث و بی نتیجه می باشد لذا در چند سال اخیر مطالعه و تحقیق در این مورد بسیار گسترش پیدا کرده و نتایج چشمگیری نیز حاصل شده است ولی هنوز با توجه به دخالت پارامترهای بی شماری که اکثرا غیر خطی نیز می باشند مسئله بصورت کلاسیک حل نشده است. هم اکنون در استاندارد 2800 ایران چه در روش تحلیل استاتیکی معادل و چه در روش تحلیل دینامیکی پایه سازه گیردار فرض شده است که از اثرات اندرکنش خاک و سازه صرف نظر شده است. در ویرایش جدید آیین نامه لرزه ای ایران پیشنهادی در جهت در نظرگیری اثرات اندرکنش خاک و سازه لحاظ شده است که در پیوست پنجم آن آمده است. در این تحقیق به بررسی پیشنهادات آیین نامه لرزه ای ایران استاندارد 2800 درنظرگیری اثرات اندر کنش خاک و سازه در روش استاتیکی معادل پرداخته شده و با آیین نامه های روز دنیا که در مورد اثرات اندرکنش خاک و سازه بحث نموده اند مقایسه شده است.
کلمات کلیدی : "اندرکنش خاک- سازه" "تحلیل استاتیکی معادل" "استاندارد 2800" "تکیه گاه صلب"