طراحی و انتخاب مناسب ترین الگوی سرپناه موقت با توجه به شرایط محل وقوع سانحه

وحید کرمی دربندی¹

1) کارشناس شهرسازی و معماری شهرداری مشهد.ایران --

محل انتشار : سومین کنگره بین المللی عمران، معماری و توسعه شهری(3icsau.ir)
چکیده :
کشور ایران در طول تاریخ به دلیل وجود ویژگی هاي جغرافیایی، اقتصادي، سیاسی، فرهنگی، طبیعی و غیره همواره در معرض بحران هاي طبیعی و غیرطبیعی فراوانی قرارگرفته و به تبع آن خسارات زیادي متحمل شده است و در آینده نیز تهدیدات فراوانی را پیش روي خود دارد.از دست دادن خانه و کاشانه به دلیل وقوع سانحه همواره به مثابه یک معضل اجتماعی، فرهنگی، اقتصادي، امنیتی به گونه هاي مختلف خود را نمایان ساخته است، همواره بار اصلی این مشکلات بر دوش مردم عادي بوده است به طوري که اغلب مردم به دلیل ترس، ناامنی و عدم برنامه ریزي در تامین سکونت گاه هاي مناسب پس از وقوع بحران، اقدام به ترك اجباري زیستگاه هاي ویران شده خود می نمایند و یا در صورت احساس امنیت، در کنار همان خرابه ها و مسکن آسیب دیده خود ساکن می شوند. تاكنون سازه های متعددي به عنوان سرپناه اضطراري، طراحي و ساخته شده و در اختيار حادثه ديدگان قرارگرفته است؛ اما در اكثر موارد، اين سازه ها با نيازهاي كاربران مطابقت نداشته و همچنين، مقاومت لازم در برابر شرايط متغير جوي را ندارند. اسکان موقت پس از سانحه، صرف نظر از ویژگی هایی چون سرعت ساخت بالا، وزن کم و پیش ساختگی قطعات باید متناسب با اقلیم و فرهنگ محل نیز باشد از طرفی درجه ی اهمیت این ویژگی ها نیز متفاوت است؛ به گونه ای که با توجه به شرایط بحران، سرعت ساخت بالا مهم تر از ارائه ی سکونت گاه برای مساحت های متفاوت است. نتایج این مقاله بیانگر آن است که در نظام برنامه ریزی سکونت گاه ها و مراکز اسکان موقت باید الگوی مناسبی با توجه به شرایط زمانی و مکانی محل وقوع بحران انتخاب گردد.بطوری که گاه الگوی مناسب مکانی خاص برای مکانی دیگر الگویی کاملاً نامناسب خواهد بود.
کلمات کلیدی : سرپناه اسکان اضطراری و موقت مصالح بومی ویژگی های اقلیمی و فرهنگی