بررسی امکان تبدیل باغ های ایرانی به پارک های شهری

علیرضا عبداله زاده فرد¹ علی استخر² سعید استخر³

1) استادیار،دانشگاه آزاداسلامی واحد بیضا،گروه شهرسازی،فارس،ایران
2) دانشجوی کارشناسی ارشدطراحی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بیضا فارس، ایران
3) دانشجوی کارشناسی ارشدطراحی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بیضا فارس، ایران

محل انتشار : سومین کنگره بین المللی عمران، معماری و توسعه شهری(3icsau.ir)
چکیده :
پارک ها به عنوان عمده ترین فضای باز شهری نقش بسیار مهمی در زندگی اجتماعی و مراودات فرهنگی شهر نشینان دارد. این متن در پی چگونگی راه یابی این فضا در ساختار شهر های کشور و نسبت آن با باغ ،که مفهومی شناخته شده و عمیق در فرهنگ ایرانی است، میباشد. دقت در نمونة بوستان ها و پارک های معاصر این نکته را روشن می کند که جامعه ايران به عنوان تمدني كه خود ايجادكنندة باغ و دارای یکی از سبك هاي مهم باغ سازي در جهان است، فاقد روشي جديد براي طراحي باغ و پارك است. این روش جدید می تواند از باغ سازی ایرانی الگو بگیرد یا خوانشی مجدد از باغ ایرانی باشد؛ از اين رو قبل از هر اقدامی لازم است كه این پدیدة منحصر به فرد به درستی شناخته شده و در پی آن معيارهایي بر اساس سبك باغ ايراني براي طراحي فضاهاي سبز مدرن كه با زندگي امروز تناسب داشته باشد تدوين و به مرحله اجرا گذارده شود؛ بدین منظور تحولاتی از بدو پیدایش پارک های درون شهری از دوران پهلوی تا به امروز در ایران مشاهده گردیده است. با توجه به رشد جمعیت کلان، در شهر ها و به وجود آمدن شکلی جدید از شهر نشینی، نیاز اساسی به پارک های درون شهری احساس می شود. شهر های ایران با داشتن پتانسیلی بسیار قوی در وجود باغ های کهن درون شهری و با ادغام منظر طراحی شهری نوین می تواند یکی از برترین پایگاه های طراحی منظر دنیا باشد. لذا تحقیقاتی در راستای تدوین ضوابط طراحی پارک بر اساس الگوی باغ ایرانی انجام گرفته که این تحقیق علاوه بر تلاش در شناخت پدیدة دیرینه باغ ایرانی، به دنبال یافتن ویژگی های مشترک فضاسازی آن است؛ لذا در سه مرحله شامل شناخت، تحلیل و نتیجه گیری تنظیم و اجرا شد.
کلمات کلیدی : باغ های ایرانی باغ های شهری پارک های شهری منظر شهری طراحی پارک