بررسی کاربرد آلیاژهای حافظه‌دار شکلی در عملکرد جداسازهای لرزه‌ای

علی افسری¹ مهدی قاسمیه²

1) دانشجوی کارشناسی ارشد عمران گرایش سازه، دانشگاه تهران، ایران -
2) استاد، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه تهران -

محل انتشار : سومین کنگره بین المللی عمران، معماری و توسعه شهری(3icsau.ir)
چکیده :
روش¬های کنترل لرزه‌ای غیرفعال در سازه¬ها به عنوان روش¬هایی که در آن¬ها با کمک تعبیه تجهیزاتی در سازه، مشخصات و رفتار دینامیکی آن در زمان ارتعاش تنظیم شده و نیروهای کمتری به سازه در حال ارتعاش اعمال می¬گردند، گزینه¬ای مناسب و قابل ارزیابی در طراحی لرزه¬ای ساختمان‌ها، پل‌ها و سایر سازه‌ها هستند. یکی از این روشها استفاده از جداسازهای لرزه‌ای در تراز پایه سازه‌هاست که در هنگام وقوع زلزله کل یا بخشی از سازه برای کاهش پاسخ لرزه‌ای آن بخش، از زمین یا قسمت های دیگر سازه جدا می‌شود. این تکنیک باوجود مزایای نسبی خود دارای محدودیت‌هایی از قبیل پایداری کم و نیاز به نگهداری، عمر مفید محدود، اعمال تغییر در هندسه سازه و نیاز به تعویض پس از زلزله‌های شدید و ثابت بودن خواص دینامیکی (نظیر جرم، سختی و میرایی) است. استفاده از آلیاژهای حافظه‌دار شکلی (SMA) در قسمت‌های مختلف سازه و باتوجه به ویژگی‌های منحصر بفرد آن نظیر قابلیت بازگردانندگی و امکان حذف کرنش‌های پسماند با اعمال دما، استهلاک بالای انرژی با تحمل کرنش‌های الاستیک زیاد، عمر مفید بالا، قابلیت ساخت مواد با خصوصیات مورد تقاضا و مقاومت در برابر خستگی و خوردگی درسال‌های اخیر به عنوان یک ایده پژوهشی مورد توجه محققین قرار گرفته است. در این مقاله ضمن معرفی آلیاژ حافظه‌دار شکلی و ترکیب بکار رفته از آن در جداسازهای لرزه‌ای، عملکرد سازه فولادی جداشده به کمک این تکنولوژی نیز ارزیابی شده است. نتایج تحلیل‌ و بررسی معیارهای ارزیابی لرزه‌ای در این سازه مبنا، کنترل سطح نیروهای وارد به سازه و کاهش مطلوب تغییرمکان‌های سازه را به دنبال داشته است.
کلمات کلیدی : کنترل غیرفعال جداسازهای لرزه‌ای آلیاژ حافظه‌دار شکلی SMA تحلیل تاریخچه زمانی